Het Nederlandse Soulburn is min of meer een garantie voor een stevige pot black, death en doom metal. De band werd geformeerd nadat Asphyx in 1996 het leven liet en werd oorspronkelijk opgericht om muziek te maken wat in het verlengde lag van het Zweedse Bathory. Maar ik zou de heren echt veel en veel tekort doen door Soulburn als een simpele kloon weg te zetten.

Het nieuwe album ‘Noa’s Dark’, de opvolger van het in 2018 uitgebrachte ‘Earthless Pagan Spirit‘, herbergt een zwaar, donker geluid wat een onheilspellende stemming met zich meebrengt. In tracks als bijvoorbeeld ‘The Morgue of Hope’, ‘Assailed By Cosmic Lightning ‘ en ‘From Archaeon Into Oblivion ‘ zijn de Bathory invloeden zeker nog wel terug te horen. Het album drijft op donkere black metal. Maar er is meer: flarden van death metal, doom en thrash komen geregeld op het album tevoorschijn. Het viertal wisselt geregeld de zware, lompe sound af met een stemmig moment (‘Tempter Ov The White Light’, ‘From Archaeon Into Oblivion’), wat nog meer bijdraagt aan de sfeer op het album. Het korte ‘Triumphant One’ kent een heel andere benadering; ik zou hier haast de woorden lichter, ingetogen en loom gebruiken. Erg in het oog (zo je wilt: oor) springend zijn de donkere vocalen van Twan van Geel. Ze herbergen een diep geluid, wat nog meer bijdraagt aan de donkere, grimmige toon van het album. In ‘Noa’s Dark’ laat hij daarnaast horen meer te kunnen dan ‘slechts’ een diep geluid uit het keeltje te schrapen.

‘Noa’s Dark’ is een dreigend, duister album geworden. Liefhebbers van het eerdere werk van Soulburn, maar ook zij die bands als bijvoorbeeld Asphyx, Bloodbath, Grave of Obituary een warm hart toedragen, kunnen hun hart ophalen aan deze schijf.