Een van leed doordrongen, verwrongen, maar tegelijk huiveringwekkend mooie uitbarsting is de start van het debuut van Silver Knife en tegelijk mijn eerste kennismaking met dit Belgisch/Nederlands/Frans, zeg maar internationaal gezelschap.

Eens een beetje bekomen van deze verschroeiende start, begint mijn brein alles een beetje helderder te registreren en ontdek ik dat de black metal die men speelt in het straatje van de sfeervolle/depressieve soort zit, zonder naar DSBM te neigen. Het is eerder een melancholische variant, waarin weemoed en onversneden agressie hand in hand gaan. Vol dramatiek, vaak mede door de met veel gevoel gespeelde drums. Rauw, sfeervol, maar niet je standaard lo-fi geneuzel: eerder een gesofisticeerde vorm van black metal, soms leunend naar post black, met een helder gitaargeluid, met subtiele, maar wel degelijk aanwezige keyboards en een bas die er echt uitspringt. Zonder vocalen zou dit een oorverdovend, melancholisch, doch super helder en gelaagd muzikaal landschap zijn, maar met de onmenselijk ijselijke krijsen van N. en H. wordt ‘Unyielding/Unseeing’ een ontboezeming van radeloosheid en kwelling. Die vocalen nemen een prominente rol in, al zitten ze vrij laag in de mix.

Wetende dat Silver Knife een samenwerking is tussen leden van Cult Of Erinyes (de ongeëvenaarde Déhà), Hypothermia, Monads (Hans), Laster, Nusquama (Nicky) en voortaan ook Paramnesia (Pierre), kan je al het bovenstaande wel plaatsen, maar het gaat verder dan het samenbrengen van tegenstellingen. Het is duidelijk dat je in eenzelfde rauwe atmosfeer als een ‘Horizon Ontheemt’ van Nusquama terecht komt, maar ook Fluisteraars (opgewekter), Yellow Eyes (moeilijker te verteren), Krallice (technischer) en sfeervolle acts als Afsky, Cepheide, en Wolves In The Throne Room komen hier in terug. Alle songs dragen bij tot de uitzonderlijke uitkomst die ‘Unyielding/Unseeing’ geworden is, maar mijn voorkeur gaat uit naar het tweede deel van het album, zijnde de twee nummers ‘Conjuring Traces’ en ‘Sundown’ na het net niet akoestische intermezzo met vrouwelijke vocalen ‘Unseeing’, dat de perfecte overgang is naar dit tweeluik.

De mastering werd gedaan door Jacob Buczarski van Mare Cognitum die Déhà natuurlijk kent van Acathexis. Nog even melden dat de cd-versie uitkomt bij Amor Fati en de vinyl-versie een co-release is tussen Amor Fati en Entropic Recordings. In ieder geval een meer dan geslaagd debuut van Silver Knife en ik had eerlijk gezegd ook niet anders verwacht van deze afzonderlijke, doch gelijkgestemde groep artiesten.