Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Silius – Worship To Extinction
ROAR!
Release datum: 28 augustus 2020
“Het is allemaal raak en zorgt ervoor dat dit tweede album van begin tot eind overtuigd.”
9/10
Henk Biesterveld I 20 augustus 2020

De Oostenrijkse thrash machine Silius bracht in 2017 met ‘Hell Awakening’ al een verdomd goed debuut op de markt welke exact drie jaar later gevolgd wordt door het alles verwoestende ‘Worship To Extinction’. Zo, wat een plaat is dit geworden zeg! Er is wel wat veranderd voor de band. Ten eerste is de band na het afscheid van gitarist Mex als viertal door gegaan en heeft men getekend bij het Griekse label ROAR! die heilig geloven in de band. Wat mij betreft is dat laatste terecht. O ja, waarom dan? Nou, dat zal ik je vertellen.

Het album schiet uit de startblokken met de semi titeltrack ‘Worship’ waarin de band gelijk duidelijk maakt dat het menens is met de thrash metal van deze heren. Een moordend tempo, scherpe gitaarriffs, een donderende basgitaar en het zeer overtuigende stemgeluid van Mathias Turner. Hij heeft op dit album alle schroom losgelaten en brult, gromt en krijst alles fantastisch aan elkaar. Dat is gelijk de eerste winst ten opzichte van het debuut. Luister maar eens naar het begin van ‘C-U-L-T’. ‘Horrorscopes’ is daarna wat dreigender van aard en minder opgefokt waarna eerste single en video ‘Abominate’ een ware aanslag doet op de nekspieren. Wat een swingende track is dit tot halverwege een versnelling ingezet wordt met een korte verschroeiende gitaarsolo als absoluut hoogtepunt. Silius laat hier horen dat Exodus en Lamb Of God grote invloeden zijn op hun geluid.

‘Lesson In Blood’ is het volgende staaltje hoge school thrash. Snelheid en groove wisselen hier elkaar uitstekend af wat wederom resulteert in een prive circle pit door de huiskamer. Gitarist Mario “Haui” Haueis verdient zeker extra credits voor alle scherpe riffs en zijn solowerk wat een enorme ontwikkeling heeft gemaakt ten opzichte van het al niet misselijke debuut. Luister maar naar de superstrakke riffs in ‘Venom Baptism’ of de solo in ‘Tripping Balls Out’. Het is allemaal raak en zorgt ervoor dat dit tweede album van begin tot eind overtuigd. Het afwijkende, lange, doomy ‘Drowning’ sluit het album in stijl af. Laten we hopen dat deze band een keer in onze contreien te bewonderen is als we van die hele corona ellende af zijn. Tot dan doen de thrashers van Nederland er goed aan om 28 augustus rood te omcirkelen in de agenda.