Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Johan Norbäck: “Tamboerijnen, shakers, bongo’s – je kan het zo gek niet bedenken. Er zit zelfs een stuk in dat ik heb gedaan op de achterkant van een akoestische gitaar met vilten drumstokken.”

Het Zweedse Vulkan wist mij een aantal weken terug erg blij te verrassen met hun nieuwe plaat ‘Technatura’. De mix van eclectische percussie, duidelijke moderne Opeth invloeden en pakkende refreinen, gezongen door een frontman die z’n mannetje stond – prima toeven voor de gemiddelde prog rock / metal fan. Reden genoeg dus om drummer Johan Norback aan de tand te voelen over het hoe en waarom van de band, de plaat en hun doelen en dromen.
Job van Dongen Ι 05 augustus 2020

Hey man! Top dat je even tijd had om onze vragen te beantwoorden. Nu de wereld er zo anders uit ziet vanwege het virus; hoe is het met je?
Hi! We zijn allemaal prima in orde, maar het is wel een rare tijd momenteel. Een plaat uitbrengen en deze niet kunnen supporten met live shows heeft het allemaal wel op z’n kop gezet. Maar we blijven bezig met het inpakken van merch, en het schrijven van nieuw materiaal om de trein maar niet te laten afremmen.

Om mee te beginnen: gefeliciteerd met die nieuwe plaat ‘Technatura’! Nu dat ‘ie al even uit is, is de ontvangst wat je ervan had verwacht?
Thanks! Dit hadden we niet zien aankomen. We wisten dat de plaat onze beste was tot nu toe, maar om al deze positiviteit en aandacht te krijgen wereldwijd is iets waar je normaal alleen van droomt. We zijn erg onder de indruk en blij met hoe goed de plaat ontvangen is.

Jullie zijn zeker geen kleine underground band, maar toch zullen er zat lezers zijn die nog nooit van jullie hebben gehoord (no offence!). Zou je de band eens voor willen stellen en wat over jullie willen vertellen? Je kunt het vast beter dan ik!
Haha, geen probleem. We zijn inderdaad al een aantal jaar vrijwel onopgemerkt gebleven. Vulkan (Vulkaan in het Zweeds) als naam kwam naar voren toen we onze eerste album ‘Mask of Air’ uit brachten in 2011. We zochten een naam die de lading dekte wat betreft de muziek die we maakte en een vulkaan die, wachtend op een explosieve uitbarsting, smeult en waarbinnen de spanning bouwt leek ons de stijl het beste te omschrijven. Onze tweede album ‘Observants’ uit 2016 is een conceptalbum dat steeds eindigt en opnieuw begint. Gedurende de jaren is de band leden kwijtgeraakt en hebben we nieuwe opgerakeld, maar het geluid is altijd binnen een bepaald kader gebleven, ondanks dat de sound natuurlijk wel ontwikkeld is. Jimmy (zanger) en ik spelen al muziek samen sinds 2004 en op ‘Technatura’ hebben we Christian (gitaar) en Oscar (bass) erbij gekregen die de sound weer wat hebben opgefrist.

Ik zou graag wat dieper op ‘Technatura’ in willen gaan. De opener ‘This Visual Hex’ om mee te beginnen. Een goede doorsnede van wat er komen gaat op de plaat, denk ik, maar wat was jullie motivatie om met dit nummer te beginnen?
‘This Visual Hex’ was niet onze eerste keus toen we de plaat aan het schrijven waren, maar het nummer begon steeds meer z’n plekje vrij te vechten, mede ook omdat het zo’n contrast is met hoe we de vorige plaat ‘Observants’ opende. ‘This Visual Hex’ is bijna een klap in je gezicht, gelijk in het begin. Daarbovenop heeft het nummer een mega catchy refrein, en dat was denk ik de doorslaggevende factor waarom we ‘Technatura’ hiermee wilden openen.

Er zijn aardig wat Braziliaanse en andere Zuid Amerikaanse percussie elementen te vinden op de plaat, zoals bijvoorbeeld in ‘Redemption Simulations’. Waar zijn die vandaan gekomen?
Die kwamen allemaal vrij natuurlijk binnen het ritme en de beat van de songs. Op ‘Redemption Simulations’, bijvoorbeeld, is onze producer Ola Sonmark volledig Sepultura gegaan, haha. We luisteren allemaal een behoorlijk uiteenlopende rits aan muziek en het leek ons gaaf om net weer andere mensen aan te spreken met deze ritmische invloeden. Niet dat we andere artiesten wilden imiteren of dingen wilden jatten, maar meer een soort van “hey, thanks voor de inspiratie”. We zijn wel behoorlijk doorgeslagen met de percussie op de plaat. Een groot gedeelte was “Nou, ga die opnamekamer maar in en maak maar wat met wat er door de kamer verspreid ligt”. Tambourine’s, shakers, bongo’s – je kan het zo gek niet bedenken. Er zit zelfs een stuk in dat ik heb gedaan op de achterkant van een akoestische gitaar met vilten drumstokken.

‘Bewildering Conception of Truth’ had al snel mijn aandacht vanwege de catchy zanglijnen, maar ook de teksten als Feel the blade cut through your mind / and reconnected all the dotted lines. Wat kun je me vertellen over dit nummer?
Dit is er zo eentje waar we gewoon aan het jammen waren in de repetitieruimte en we eigenlijk alleen die intro riff hadden. Iedereen kwam aandraven met ideeën en uiteindelijk is het een canvas geworden van rauwe, groovy en catchy gekheid die uiteindelijk pas echt bij elkaar kwam toen de zang is opgenomen. Tekstueel gaat het vooral over het losmaken en bevrijden van iets dat in je zit. Om jezelf op te laden vanuit slechte gedachten en de kracht te vinden om alles weg te flikkeren en opnieuw te beginnen. En natuurlijk kunnen de teksten voor iedereen andere dingen betekenen, we laten het ook graag over aan de luisteraar.

En wat betreft de andere tekstuele thema’s op de plaat? Ik hoor duidelijke hints naar het verwerpen van technologie en de impact die technologie heeft op moeder natuur?
Klopt, dat is het hoofdthema. Kunnen technologie en natuur daadwerkelijk in een symbiose samenleven? Hoe ver willen wij als mens gaan om het leven zo makkelijk mogelijk te maken, ten koste van de natuur om ons heen die we allemaal eigenlijk net ze hard nodig hebben? We zijn door alle smart devices meer verbonden dan ooit, maar tegelijkertijd zijn we verder verwijderd van onszelf. Iedereen met een mening kan veilig achter z’n scherm een gigantische reactie veroorzaken in de echte wereld. We hebben niet echt antwoorden op de vragen, maar het is wel goed je ermee bezig te houden en jezelf te blijven af vragen wat er in de komende 100 jaar gaat afspelen.

Er zijn ook een paar nummers in ’t Zweeds op de plaat te vinden, zoals ‘Reviem’, ‘Spokskepp’ en ‘Marans Ritt’. Hoe kwamen jullie erbij om een paar tracks in jullie moerstaal te doen, in plaats van het Engels dat op de rest van de plaat te horen is?
Jimmy (zanger) was degene die zei dat ‘Rekviem’ in ’t Zweeds moest, want het lukte hem niet om er Engelse teksten voor te schrijven. Hij kon zich op deze manier beter uiten. Dat nummer was het begin, want al snel hadden we zoiets van “er moeten meer nummers in ’t Zweeds, dit klinkt gaaf”! ‘Maran’s Ritt’ was het tweede nummer, en was eerst instrumentaal. ‘Spokskepp’ is van Engels naar Zweeds veranderd toen we zo enthousiast waren. Er zit meer poëzie in ’t Zweeds voor ons.

De ballad ‘Blinding Ornaments’ is mijn favoriet op de plaat, met z’n prachtige soundscapes en heerlijke subtiliteit in de elektronische elementen. Wie doet die mooie cello solo op ’t einde?
Da’s Johannes Bergion van Diablo Swing Orchestra, mijn andere band. Ik had ‘m gevraagd een strijkersensemble te arrangeren over dat nummer, en die solo is soort van het bedankje, hahaha. ‘Blinding Ornaments’ was een overblijfsel van onze opnamesessies van ‘Observants’, onze vorige plaat. Onze nieuwe gitarist Christian heeft ‘m uiteindelijk zo gemaakt dat ‘ie perfect paste op ‘Technatura’.

Ik had aardig veel Between the Buried and Me vibes op ‘The Royal Fallacy’, met die elektronisch gelayerde zang. En volgens mij hoor ik ook 8-snaar gitaartjes? Ik wil graag meer te weten komen over dit nummer!
Nou, ik weet niet precies wat er in Christian’s hoofd rondgaat wanneer hij muziek schrijft, maar hij luistert volgens mij van Elton John tot Nifelheim en alles daartussen. Op ‘The Royal Fallacy’ is wat Opeth, Porcupine Tree en Anekdoten naar voren gekomen, denk ik. Jimmy had al een tekstueel concept, voor de feel van ’t nummer. Zoals ik al eerder zei luisteren we allemaal naar verschillende dingen, en is onze invloedspool zo best uiteenlopend. Dingen als King Crimson, Tool, Devin Townsend, Midlake en Amason komen in mijn oren allemaal naar boven op ‘The Royal Fallacy’. En ja, dat zijn zekersteweten 8-snaar gitaren. We hebben ze op meerdere plekken op de plaat gebruikt om net even die extra grom te geven.

Wat is je favoriet op de plaat?
Allemaal, natuurlijk! Hahaha. Nee, als ik echt moest kiezen dan zou ik ‘Rekviem’ kiezen, puur omdat dat het begin was van onze Zweedse teksten-avontuur.

Er worden behoorlijk wat instrumenten op de plaat gebruikt, toch?
Zeker. Als je onze instrumenten eraf trekt hou je trompet, trombone, viool, cello, een Hammond orgel, een hurdy-gurdy en een fluit over, en dan vergeet ik vast nog zaken. Wat betreft de technische kant van al die gear zou je het onze producer moeten vragen.

Ik neem aan dat de toekomst er niet zo standaard uit ziet als dat hij vorig jaar rond deze tijd was. Wat is de volgende stap voor Vulkan?
Nou, het scheelt dat iedereen in deze business met dit probleem zit. We hopen te kunnen touren zodra dat weer mogelijk is, en we hebben een aantal music videos in de planning zitten. Misschien wel een livestream, wie weet. Verder blijven we natuurlijk muziek schrijven.

Nogmaals mega bedankt dat je even tijd voor me had. Ik wens jullie ’t beste en hoop op een rooskleurige toekomst voor jullie. Is er nog iets dat je gezegd wil hebben ter afsluiting?
Geen probleem, man! Ik wil graag nog de fans bedanken, zowel de nieuwe als die van ’t eerste uur. Hopelijk tot snel, en stay safe!

Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.