Dat je als volwassen man (of vrouw) nog steeds een hopeloze romanticus mag zijn bewijst Vlad In Tears wederom, dit keer met hun achtste langspeler ‘Dead Stories Of Forsaken Lovers’. Ik geloof dan ook niet dat het toeval is dat deze uitkomt op de mooiste dag van het hele jaar: Valentijnsdag. Voor de één een dag om de liefde te vieren met die speciale andere, voor de ander een dag om in de schaduwen weg te kwijnen en te huilen om wat nooit geweest is en nooit zal zijn.

Dat en alles er tussenin is de thematiek die Vlad In Tears behandelt en ze doen dat op een manier die hevig doet denken aan de vergane glorie van HIM. Alleen waar die band een meer mysterieuze en donkere vibe had maakt Vlad gebruik van aanstekelijke pop-rock, alhoewel openingstrack ‘We Die Together’ door toevoeging van viool wel enige Gothic trekjes heeft. Goed gitaarwerk en tempowisselingen maken dit gelijk al het sterkste wapenfeit van het album. Hierna worden groovy, up-tempo nummers afgewisseld met catchy ballads, waarin het zwoele stemgeluid van zanger Kris centraal staat. De momenten waarop hij in het Duits zingt komen net even wat harder aan dan die in het Engels, omdat de hardheid van het Duits erg goed de ernst van de bezongen onderwerpen weet over te brengen. Ze zouden dit dan ook meer mogen doen.

‘Dead Stories Of Forsaken Lovers’ is een vermakelijk album, goed geschikt om het bedrijven van de liefde om te zetten in een emotionele gebeurtenis met na afloop een warme, lange knuffelsessie. Het mist echter de intensiteit die een aantal van de zwaardere en meer tragische bands weten te omvatten met hun melancholische klanken. Dit is dus geen tranentrekker, maar wel fijn als achtergrondmuziek. De toevoeging van zeven (!!) speciale akoestische tracks voegt wat mij betreft niets toe aan het album, ook al is één van die nummers het alom geprezen ‘Man In The Box’, dat nieuwsgierige luisteraars wellicht aanzet tot het gaan ontdekken van Alice In Chains.