Five Finger Death Punch, Megadeth & Bad Wolves – AFAS Live Amsterdam – 26 januari 2020
“Het was de opdracht van Five Finger Death Punch om Afas tot de grond toe af te breken. We kunnen niet anders concluderen dan ‘mission accomplished’.”
Ergens was het wel wat vreemd. Megadeth, één van de meest bekende, succesvolle en langst lopende metal bands van de planeet als support-act van een relatieve nieuwkomer op het hoogste podium? Je kan daar van alles van denken, maar laten we ons voor het gemak maar bij de officiële lezing van Dave Mustaine houden, die aangaf dit een uitstekende gelegenheid te vinden om metal liefhebbers te bereiken die nog niet bekend waren met hun materiaal. En aangezien de Five Finger Death Punch een behoorlijk jonge aanhang heeft is die gedachte niet eens zo vreemd. Immers, veel FFDP fans waren nog niet eens geboren toen Megadeth al definitief was doorgebroken. Ook aan de andere support-act zat een geschiedenis vast. De zanger van Bad Wolves is namelijk niemand minder dan Tommy Vext, de man die in 2017 tijdelijk FFDP zanger Ivan Moody verving toen laatstgenoemde iets te veel last van zijn verslavingen had. Al met al de opmaat naar een interessante avond in de AFAS Live in Amsterdam.
28/01/20 I Tekst & Pics: Hans Lievaart
De eer om de avond af te trappen was dus gegund aan de heavy metal formatie Bad Wolves, en zoals reeds vermeld zeker geen onbekende in het Five Finger Death Punch wereldje. Ik kan me nog maar al te goed de gebeurtenissen in 2017 voor de geest halen, maar het was goed om te constateren dat dit verder geen kwaad bloed had veroorzaakt tussen de diverse hoofdrolspelers. Bad Wolves schoot uit de startblokken met ‘No Messiah’. Een ieder die de band kent weet ook dat de vocalist Tommy Vext dan ook echt uit de startblokken schiet. Met volle bak energie sprong en bulderde hij over het podium. De nog jonge formatie liep als een geoliede machine en had het publiek dan ook per direct in de ban. ‘Foe or Friend’ en ‘Remember When’ volgden en het gebulder van Tommy werd er zeker niet minder om, iets wat duidelijk in de smaak viel in de uitverkochte zaal. Na een half uurtje komt het optreden alweer ten einde voor Bad Wolves. Men sloot natuurlijk af met de cover waar Bad Wolves bij het grote publiek bekend is geworden. Op verzoek van Tommy gingen de telefoons de lucht in en was het de beurt aan de Cranberries kraker ‘Zombie’. Jammer dat dit optreden maar een half uurtje mocht duren, ik had zeker graag nog wat langer van deze heren willen genieten.
Om kwart voor acht zou het de beurt zijn aan Megadeth. De band rond Dave Mustaine gaat al sinds 1983 mee en behoeft natuurlijk geen nadere introductie meer als lid zijnde van de “Big Four” en mede grondleggers van thrash metal. Wel was ik enorm benieuwd hoe de stem van Dave er aan toe zou zijn na zijn ziekte en de behandeling daarvan. In de fotopit kregen we echter al te horen dat het een kwartiertje later zou worden. Rond de klok van acht begon het publiek al om Slayer te roepen, en dat is meestal het teken dat men wat ongeduldig begon te worden. Na een twintigtal minuten was het dan zo ver en de band maakte zijn opwachting. Het ongeduld van het publiek sloeg om in een warm welkom, zeker toen Dave al spelend op zijn gitaar ten tonele verscheen. ‘Hangar 18’ werd ingezet, gevolgd door ‘Wake up Dead’ en ‘Sweating Bullets’. Wellicht wordt er te veel gelet op de frontman om te kijken en vooral te luisteren hoe zijn stem zou klinken en daardoor de band een beetje vergeten werd. Dit volledig onterecht overigens want zijn band staat snoei strak te spelen en verdienen daardoor zeker de aandacht en waardering. Dave Mustaine heeft wel te lijden gehad met zijn ziekte en de daarbij behorende behandelingen.
Je moet vaak goed luisteren wat hij zingt. Natuurlijk kennen we alle nummers van Megadeth uit ons hoofd, dus worden ontbrekende stukken door het publiek opgepakt. Het een en ander valt zeker op bij het nummer ‘Sweating Bullets’ waar het eerder mompelen lijkt dan dat het op zingen lijkt. De band en het voltallige publiek vullen echter goed aan. De gitaarsolo’s van Dave en Kiko zijn echter messcherp. De heren hebben er duidelijk zin in en vermaken het publiek dan ook maar wat graag door de gitaarsolo’s als warme broodjes de zaal in te schieten. Tijdens ‘Symphony of Destruction’ komt het publiek echt los. Wel wat laat, want we zitten dan inmiddels al tegen het einde van dit ingekorte optreden. ‘The Conjuring en ‘Holy Wars…. The Punishment Due’ krijgen dan ook de aandacht van het publiek die het verdient. Neen, gegeven de omstandigheden mogen zeker niet klagen over dit optreden van Megadeth. Na de show liep ik achter de schermen Dave Mustaine nog even tegen het lijf. Aan zijn gezicht was te zien dat deze man een behoorlijke inspanning had afgeleverd. Een kleine buiging van mijn kant en een knik van Dave was voor ons voldoende. Petje af voor deze man!
Na de welbekende ombouwpauze was het de beurt aan de headliner voor vanavond. Five Finger Death Punch deed het optreden zoals alleen 5FDP dat kan doen. Door het witte doek heen, wat voor het podium hangt, was het stuitergedrag van Ivan Moody al goed waar te nemen. Als het doek dan eenmaal valt, wat een goed teken is in deze, zien we per direct een band staan die goed op elkaar is ingespeeld. Dit hebben we wel eens anders gezien, wederom denkende aan 013 in 2017. De band uit Vegas staat vanaf de eerste seconden te rocken zoals dat bij 5FDP hoort. Dit zou naar mate de avond vorderde alleen maar beter worden. Het publiek staat inmiddels net zo strak als de band. Dit word nog heviger als Ivan Moody en consorten beginnen met ‘Lift Me Up’. Het publiek ging volledig uit het collectieve dak, ik heb zelden zo’n feestje meegemaakt. Direct daarna wordt de zaal getorpedeerd met ‘Trouble’ en ‘ Wash It All Away’. Het dak gaat er nu acht af. Een duidelijke blik van Ivan Moody geeft aan dat de heren er klaar voor zijn om de AFAS af te breken. Als ‘Jekyll en Hyde’ ten uitvoering wordt gebracht, besluit de band ook wat pyro in te zetten. Samen met het meezingen van het publiek is het plaatje inmiddels compleet.
Tijdens ‘Burn it Down’ vond het publiek het inmiddels tijd voor wat crowdsurfing. Tja, en als er een schaap over de dam is volgen er meer, veel heel veel meer. Ivan vond het dan ook tijd om zich er mee te bemoeien en sprak hiervoor zijn bekende woorden uit “I love it when you crowdsurf, but please be safe”. De band zit ook goed in de wedstrijd en Ivan toont daarom zijn brede lachen om te laten merken dat hij en zijn kompanen enorm geniet van het enthousiaste publiek. De show is in een woord overweldigend, Five Finger Death Punch lijkt heel de wereld aan te kunnen, niets staat hun vanavond in de weg. Geen gezeur, gezeik of ruzie op het podium, het is gewoon knallen op hoog niveau. De uitsmijter is wel het moment tijdens ‘Coming Down’ dat er een pilaar vanuit het podium oprijst en gitarist Jason Hook al spelend naar het dank van de zaal meeneemt. Het moge duidelijk zijn dat kosten noch moeite gespaard zijn om er een visueel spektakel van te maken, hetgeen overduidelijk gelukt is.
Resume, de show was een en al perfectie, de in het begin een paar keer overslaande stem van Ivan Moody daargelaten. Ieder bandlid is in staat om het publiek te bespelen en bij de show te betrekken zoals alleen Amerikanen dit kunnen. Het doel was om AFAS op zijn grondvesten te laten schudden, en dat is dan ook voor de volle honderd procent gelukt. Five Finger Death Punch mag net als het publiek terugkijken op een zeer geslaagde avond.
Check de onderstaande socials voor meer informatie over Five Finger Death Punch.