Op 22 augustus 2021 overleed voormalig Trouble zanger Eric Wagner, slechts 62 jaar oud. Wagner was een icoon voor doom metal fans. De erfenis die hij achterlaat in de vorm van de albums die hij met Trouble en The Skull maakte, maar ook met Blackfinger en Lid, is enorm.

Het verhaal gaat dat Wagner, enkele weken voor zijn dood, de tapes bij zijn platenmaatschappij inleverde van zijn eerste solo album dat nu onder de titel ‘In The Lonely Light Of Mourning’ verschijnt. Onbedoeld zorgde hij daarmee eigenhandig voor zijn zwanenzang. Niet alleen de titel refereert daar aan, ook verschillende tracks op het album lijken over zijn eigen dood te gaan. Of is dat mijn eigen fantasie, omdat ik als luisteraar nu weet wat de artiest nog niet wist bij het opnemen van de songs?

Hoe dan ook, door het overlijden van Wagner is ‘In The Lonely Light Of Mourning’ een indrukwekkend album geworden. Wanneer je Eric in de openingstrack ‘Rest In Place’ het volgende hoort zingen: “…to a place where I am not alone, a place where I will feel at home – a breath of wind here at the end, we’ve come full circle my friend” dan moet ik toch even slikken. Hetzelfde geldt voor ‘Maybe Tomorrow’ (“Where will I be this time tomorrow, if I die today? Will you remember I was even here?”). Nou schreef Wagner wel vaker nummers over de dood natuurlijk, maar op dit album hakken de teksten er wat dat betreft wel extra in omdat de geschiedenis zichzelf heeft ingehaald, als het ware.

Muzikaal klinkt het album in het verlengde van wat je van Eric Wagner kunt verwachten met zijn bandverleden. Dat betekent dus trage en melancholieke doom, hier en daar toch verrassend door de gekozen arrangementen. Zo zijn de basisinstrumenten op het nummer ‘If You Lost It All’ geen gitaren maar cello’s. Wagner’s zang op dit nummer is op sommige stukken niet helemaal zuiver. Ik vraag me dan toch af of dat zo bedoeld is of dat er toch geen tijd meer was voor een overdub hier of daar. Het titelnummer is een mooie semiballad met een prachtige gitaarsolo van Victor Griffin (Pentagram).  Toen ik de tweede track ‘Isolation’ beluisterde, kwam de tekst me bekend voor. Het blijkt een nieuwe versie te zijn van het Trouble nummer ‘Victims of the Insane’ dat terug te vinden in op het ‘Psalm 9’ album van de band. Is dit een betere versie dan die uit 1984? Dat oordeel mag je zelf vellen. Blijkbaar had dit nummer een speciale plek in Wagner’s hart, anders had hij het niet opnieuw opgenomen.

Op het album is Wagner’s oude Trouble en The Skull bandmaat Ron Holzner op een aantal tracks te horen op bas, op drums en gitaar horen we Dave Snyder (hij schreef ook aan de tracks mee) en op gitaar een aantal muzikanten waaronder Chuck Robinson (The Skull), Doug Hakes (Blackfinger) en Lothar Keller (The Skull). Zij kunnen er trots op zijn meegewerkt te hebben aan dit album, dat de geschiedenis in zal gaan als het testament van de beste doom metal zanger ooit. Hulde ook voor het hoesontwerp dat door zijn eenvoud indruk maakt. 

‘In The Lonely Light Of Mourning’ is een mooi document geworden. Stiekem vind ik misschien de recent uitgebrachte re-release van Trouble’s ‘One For The Road’ EP óók een mooi eerbetoon aan een getalenteerd  man, die, en dat bedoel ik positief, overal schijt aan had en zijn eigen weg ging. Dat die houding hem uiteindelijk de das om lijkt te hebben gedaan (Wagner stierf aan een Corona infectie en was niet gevaccineerd) maakt zijn dood voor mij persoonlijk nog steeds lastig te accepteren, maar gelukkig hebben we de muziek nog. En die blijft.