Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Dieth – To Hell And Back
Napalm Records
Release datum: 2 juni 2023
De nummers verschillen onderling veel van elkaar wat te verklaren is door het muzikale verleden van de drie bandleden”
7.7/10
Erik Boter I 25 mei 2023

Na zijn ontslag bij Megadeth is bassist Dave Ellefson niet bij de pakken neer gaan zitten. De man houdt zichzelf behoorlijk aan het werk met onder andere zijn eigen (cover-)band Ellefson en staat regelmatig op de planken met andere voormalige Megadeth leden als Dan Behler en Chris Poland.

Muzikaal veel interessanter is de samenwerking die Ellefson in de band Dieth is aangegaan met twee andere ‘exen’, te weten Guilherme Miranda (gitaar en zang, voorheen Entombed A.D.) en Michal Lysejko (drums, voorheen Decapitated). Omdat de muziek van Megadeth, Entombed A.D. en Decapitated mijlenver uit elkaar liggen, was ik wel benieuwd met welke mix van stijlen Dieth aan zou komen zetten.

Het debuutalbum ‘To Hell And Back’ heeft geen homogene stijl. De nummers verschillen onderling veel van elkaar wat te verklaren is door het muzikale verleden van de drie bandleden. Zo schurken opener ‘To Hell And Back’ en ‘Wicked Disdain’ (lekkere baspartij van Ellefson aan het einde van de track) tegen death metal aan maar had het veel toegankelijker ‘Don’t Get Mad, Get Even’ zo op een Megadeth album kunnen staan.

‘Free Us All’ is een midtempo track dat Gojira invloeden lijkt te hebben, zeker in het begin van het nummer. Luister maar eens naar die slaggitaarpartijen met plagerige tegenstootjes erin. Verderop in het nummer wordt het geheel wat toegankelijker. Op ‘Walk With Me Forever’ wordt het roer  helemaal omgegooid  doordat Ellefson zelf de zang voor zijn rekening neemt en de band terug schakelt naar de rockballad modus. Dat klinkt toch wel even anders dan het gebrul van Guilherme Miranda. Het intro van ‘Dead Inside’ klinkt mij echt als Megadeth in de oren. Als Mustaine dit te horen krijgt volgt er vast weer een rechtszaak.

Het album sluit af met het afwijkende ‘Sevenence’ waarvan het thema ook het intro van het album vormt. Wanneer je het album dus op ‘repeat’ zet kom je in een oneindige loop terecht. Leuk gedaan. ‘To Hell And Back’ is een geslaagd debuutalbum geworden maar ik verwacht op de opvolger toch meer een eigen stijl in plaats van tracks die (soms teveel) beïnvloed lijken te zijn door de voormalige broodheren van de bandleden.

Dieth is live te zien op Graspop op zondag 18 juni.