Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Axel Rudi Pell – The Ballads VI
Steamhammer Records
Release datum: 21 april 2023
“Niet alleen kwalitatief, maar ook kwantitatief heeft ‘The Ballads VI’ het nodige te bieden want met zo’n 73 minuten aan speeltijd krijg je zeker waar voor je zuurverdiende centen”
7/10
Sjak Roks I 29 april 2023

Het is in de metal scene een unicum om een zestal platen vol ballades uit te brengen, maar de sympathieke Duitse gitarist Axel Rudi Pell draait er zijn hand niet voor om. Met de logische titel ‘The Ballads VI’ heeft hij wederom een relaxte luisterplaat uitgebracht vol met aangename ballades die geschikt zijn voor een breed publiek. Natuurlijk verloochent de heer Pell zijn metal roots niet helemaal en grossiert hij in de nodige fraaie gitaarsolo’s die naadloos binnen het geëtaleerde song materiaal passen. Niet alleen kwalitatief, maar ook kwantitatief heeft ‘The Ballads VI’ het nodige te bieden want met zo’n 73 minuten aan speeltijd krijg je zeker waar voor je zuurverdiende centen.

Er zijn een vijftal nieuwe nummers op deze zesde ballad-plaat te vinden en die worden aangevuld met acht nummers van zijn laatste vier reguliere Axel Rudi Pell-platen. Twee van die “nieuwe” nummers zijn covers en het dient te worden gezegd dat zowel ‘Diamonds And Rust’ (van Joan Baez, maar bij de hardrockers natuurlijk beter bekend van Judas Priest) als de wereldhit van Kansas ‘Dust In The Wind’ een prima Axel Rudi Pell-bewerking hebben gekregen. Met name het laatstgesnoemde nummer heeft met zijn ingetogen arrangement met alleen gitaar, keyboards en zang een verrassend verfrissende make-over gekregen. Naast deze twee covers zijn er een tweetal nieuwe instrumentale tracks (het intro ‘Revelations’ en ‘Hidden Secrets’) te vinden op deel zes uit de ballad-reeks. Met het lange ‘Morning Star’ is er dan nog een nummer met zang toegevoegd, die eigenlijk bedoeld was voor het volgende reguliere studio-album, maar al uitstekend pastte op ‘The Ballads VI’.

Je moet echt wel een fan van ballads zijn om dit bijna vijf kwartier te kunnen beluisteren, maar als liefhebber hiervan krijg je wel kwaliteit voor je kiezen. Het gitaarspel van the master himself is uitstekend en staat in dienst van het materiaal en met Johnny Gioeli heeft hij natuurlijk een wereldzanger in huis voor dit soort muziek. Als je de vorige ballad-albums goed te verteren vond, kun je met een gerust hart deel zes in huis halen. Mocht je met name kicken op het heavy materiaal van Axel Rudi Pell, dan moet je deze negeren en wachten op de volgende studio-plaat. Op naar deel zeven zou ik zeggen!