Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Agathodaimon – The Seven 
Napalm Records
Release datum: 18 maart 2022
“Het is een enorme verdienste om de veelgelaagde muziek ook nog toegankelijk te houden en dat is hen zeker gelukt. Een verrassend sterke comeback van deze heren!”
8.5/10
Vera Matthijssens I 16 maart 2022

Na zes albums werd Agathodaimon in 2014 omwille van familiale redenen op inactiviteit gezet. De in 2020 aangekondigde comeback krijgt nu gestalte in de vorm van het zevende studioalbum ‘The Seven’. Alles in het teken van dit magische cijfer, want dit blijkt een conceptalbum te zijn, losjes gebaseerd op de zeven hoofdzonden. Een passend gekozen onderwerp om de epische, symfonische black metal van het Duitse vijftal de nodige dramatiek en geladen duistere sfeer te bezorgen.

Gitarist/bandleider Sathonys en zanger Ashtrael gingen op zoek naar nieuwe bandleden en kwamen gesterkt uit de strijd. Na de pauze klinkt Agathodaimon bezield en gretig. Hun wortels in de jaren negentig verloochenen ze nooit, maar de productie van Kristian ‘Kohle’ Bonifer hevelt dit over naar het heden, zodat het van veelzijdige zang voorziene ‘La Heine’ ons op overrompelende wijze de kille, donkere wereld van Agathodaimon inleidt. Blastbeats en dubbele basdrums heersen in de songs, ze worden echter steeds gesublimeerd door duister gesproken passages en incidentele cleane zang die zalvend klinkt. Verder is het opvallend dat de leadpartijen en gitaarsolo’s een erg melodieus karakter hebben, duidelijk geënt op klassieke heavy metal. In die optiek verenigen de singles ‘Ain’t Death Grand’ en ‘Wolf Within’ de ruwheid van het zwartgeblakerde genre met de symfonische bombast van bands als Dimmu Borgir en Carach Angren.

In ‘Mother Of All Gods’ is een gastbijdrage van vroegere vocalist Vlad Dracul de smaakmaker. Men begrijpt de kunst om niet alleen op snelheid te mikken en neemt gas terug in het spannend opgebouwde ‘Estrangement’ terwijl even later ‘In My Dreams (Part 2 – In Bitterness)’ de meest emotionele gitaarsolo’s bevat. Episch! Het is een enorme verdienste om de veelgelaagde muziek ook nog toegankelijk te houden en dat is hen zeker gelukt. Als kers op de taart is er in het slepende doomachtige ‘Kyrie / Gloria’ een gastbijdrage van Julien Truchan (Benighted) en blijkt afsluiter ‘The Divine’ de verkondigende zanglijnen te combineren met mysterieus occultisme. Een verrassend sterke comeback van deze heren!