Lionheart, Suicide Silence en anderen in 013, Tilburg – 20 februari 2024

Lionheart, Suicide Silence, Kublai Khan TX en Paleface Swiss in 013, Tilburg – 20 februari 2024

“Ondanks dat dit de minst heavy band is van het affiche laten ze meteen bij de 1^e tonen al horen wie er de baas is op deze “Welcome To The Westcoast III” tour“

Een hardcore / metalcore package is altijd wel een feest al ben ik dan meer van de hardcore. Vanavond is de helft van de bands me wel bekend en de andere helft niet dus ik ben benieuwd wat dat gaat brengen. Alleen de 1^e band komt niet uit Amerika, en Lionheart heb ik het laatst in 2012 gezien in de zelfde zaal dus laat maar komen die moshpits en walls of death.

7 maart 2024 I Tekst: Perry Boleij, fotografie: Hans Lievaart

De 1^e band Paleface Swiss komt zoals de naam doet vermoeden uit Zwitserland, maar daar heb je geen last van. Deze heren zijn vanaf 2017 een band en dat zie en hoor je wel. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld. Wat me meteen opvalt is dat de zanger Zelli razendsnel zijn teksten spuugt en dat is echt gaaf. Hij moet alleen niet gewoon zingen, dat vond ik niet klinken. Yannick (gitaar), Tommy (bas), CJ (drums) maken er een vet strak geheel van.

Met hun 6 nummers die ze op ons afvuren krijgen ze het publiek aardig mee. Alleen de zanger is niet echt tevreden over de circlepit die wij laten zien en dat laat hij horen ook met de uitspraak: “This is nothing, we are the Netherlands and we have to wake up a little bit, fuck that shit”.

Hij heeft nog wel meer opmerkingen die opvallend zijn, zo zegt hij: “we are the reason for the holes in the swiss cheese” hij heeft dus ook nog humor.

Met hun trage breaks en snelle teksten is het een mooie opener en we krijgen ook nog een meezinger over Max Verstappen, waar de brulboei fan van is denk ik.

Paleface Swiss in 013, Tilburg, 20-02-2024 |© Hans Lievaart

De 2^e band is er één uit Texas: Kublai Khan is een metalcore band met behoorlijke 90s hardcore invloeden. Dit is in principe een mooi gegeven, maar de band klinkt rommelig en dat is eigenlijk heel de show zo. Jammer want de muziek spreekt me van plaat wel aan. Zanger Matt Honeycutt doet heel erg zijn best om het publiek mee te krijgen en dat lukt nog aardig ook. De eerste crowdsurfer is een feit. In de band zitten een paar vaste leden waaronder Nolan Ashley (gitaar), Eric English (bas), Isaak Lamb (drums). Maar voor het touren hebben ze nog een gitarist namelijk Tom Reyes. De naam van de band is afgeleid aan een Mongoolse heerser die ook wel door zijn tegenstanders als de duivel wordt omschreven.

Kublai Khan in 013, Tilburg, 20-02-2024 |© Hans Lievaart

De 3^e band is een bekendere naam (voor mij) op het affiche, Suicide Silence. Muzikaal vind ik dit echt heel vet, maar met de zang kan ik niks. De pigscqueels en hele diepe grunts zijn wel heel knap, maar zoals ik al zei niet aan mij besteed. Maar de rest van het publiek slikt het als zoete koek en dat is dan wel weer mooi om te zien. Zanger Eddy Hermida is een echte frontman en zoekt veel contact met het publiek. Hij krijgt het zelfs voor elkaar om een exclusive wall of death te krijgen van alleen maar vrouwen. De zanger spreekt zelfs wat Nederlandse woordjes: “no piemel in the pit” zegt hij na dat hij het Duitse woord al uitgesproken heeft. De alles verwoestende muur van geluid klinkt super strak en het geluid is ook super dus dit is eigenlijk wel genieten.

Er komen 2 nummers van het laatste album ‘Remember….You Must Die’ voorbij, waaronder het titelnummer en ‘Fucked For Life’. Bij het eerst genoemde nummer komt er een stroom van crowdsurfers over het publiek. Na 9 nummers is het gedaan met deze show van de band uit Riverside California.

Suicide Silence in 013, Tilburg, 20-02-2024 |© Hans Lievaart

Tussen deze bands door krijg ik het gevoel dat de DJ tot inkeer is gekomen hij draait nu meer “gepaste” muziek

Dan kunnen we ons op gaan maken voor de hoofd act van deze avond, Lionheart. Deze Bay Area band heb ik voor het laatst gezien in 2012, toen ze in de ‘Persistence’ tour zaten, met onder andere Suicidal Tendencies en Biohazard. Het shirt dat ik die dag gekocht heb draag ik nog regelmatig. De Californische band bestaat uit zanger Rob Watson, gitaristen Walle Etzel en Nick Warner, maar hier staat een derde gitarist op het podium (wie dat is weet ik niet), bassist Richard Mathews, en drummer Jay Scott. De band is ontstaan in 2004 en heeft 9 albums uitgebracht inclusief de EP’s. Ondanks dat dit de minst heavy band is van het affiche laten ze meteen bij de 1^e tonen al horen wie er de baas is op deze “Welcome To The Westcoast III” tour. Met ‘Cali Stomp’ knallen ze er direct goed in en krijgen ze meteen de zaal mee, al komen veel jongeren waarschijnlijk niet speciaal voor de hoofdact. ‘Live By The Gun’, ‘Death Becomes In 3s’, en ‘Hell On Earth’, zijn de enige nummers van het album die de tour zijn naam heeft gegeven.

Dus met 19 nummers op de tracklist zijn het een hoop oudjes en dat vind ondergetekende niet erg. Met het intro van ‘Rat’ horen we Morgan Freeman (als ik het goed gehoord heb) een heel betoog houden over rats and snitches, hij legt uit waar het verschil ligt tussen deze 2 termen. Bij 9 nummers krijgen we vuur. Dat is gaaf om te zien, maar persoonlijk vind ik dat Lionheart dat niet perse nodig heeft, want hun stijl geeft al behoorlijk wat vuur. Maar het is wel mooi om de heren te zien bij hun grootste headlining tour tot nu toe. De bassist doet ook nog een Freddy Mercurytje door deze geweldige zanger na te doen om het publiek mee te laten neuriën. Er komen ook nog 2 korte covers voorbij, met ‘Break Stuff’ van Limp Bizkit en ‘Fight For Your Right’ van de Beasty Boys doe je het altijd goed.

De redelijk volgepakte zaal deint lekker mee op de vette tonen van dit 6 tal. Verwacht niet te veel poespas bij zo’n show de muziek spreekt voor zich. Voor mij was het een mooie 1^e show van het jaar, dat er maar vele mogen volgen.

De setlist van vanavond: