Lords of Metal
Arrow Lords of Metal

Thanatos

 

Stephan Gebédi: “Voor een simpel grapje, een verkeerd woord of gevatte uitspraak word je tegenwoordig publiekelijk aan de schandpaal genageld. Zelfs in de metal-scene, waar vrijheid van meningsuiting altijd heel belangrijk was, is het doorgedrongen.”
Bezettingswisselingen, een verjaardagsfeestje maar bovenal het nieuwe album ‘Violent Death Rituals’ zijn genoeg aanknopingspunten voor een vraaggesprek met de bandleider van Thanatos. We namen dus contact op met Stephan Gebédi om een en ander voor te leggen. Lees meer over Praag, het spelen van langzame muziek en dubstep.
Pim Blankenstein Ι 16 maart 2020

Ha Stephan, ter ere van het 35-jarig bestaan van Thanatos publiceerden we een leuke special. Wat mij betreft is het 35-jarig bestaan ook een mooi startpunt voor dit interview. Hoe kijk je terug op de jubileumshow in Baroeg?
Als een zeer geslaagde avond. Het was bizar druk en het was erg leuk het podium te delen met een groot aantal oud-bandleden en vele oude en nieuwe bekenden te zien. Normaal gesproken gaan dit soort avonden vaak aan je voorbij vanwege alle hectiek, maar ik heb er deze keer zelf ook prima van kunnen genieten. Dus wat mij betreft zondermeer één van de hoogtepunten van ons 35-jarig bestaan.

In april van vorig jaar verscheen ook ‘Thanatology: Terror From The Vault’; een compilatie met vooral veel oud werk. Hoe is die release ontvangen? En hoe was de samenwerking met Raúl van Memento Mori?
Dat was leuk om te doen, maar we zagen dat toch meer als een soort tussendoortje om het 35-jarig bestaan luister bij te zetten. Persoonlijk doen die demo-opnames me niet veel meer, maar voor veel mensen was het leuk om ze nu eens allemaal bij elkaar op één release te hebben. En door de mooie hoes en de uitgebreide liner notes is het denk ik wel een leuk stukje metal-geschiedenis geworden. De samenwerking met Raúl was prima; gewoon een mondelinge deal zonder verder geneuzel, zoals het met een underground-release als dit ook hoort te zijn.

Op die compilatie staan ook twee opnieuw opgenomen heel oude nummers. Hierop is een gastrol weggelegd voor jullie oorspronkelijke gitarist Remco de Maaijer. Hoe beviel dat weerzien met hem in de studio?
Om eerlijk te zijn waren die twee nummers het leukst van allemaal. Het was erg leuk om na al die jaren weer samen met Remco muziek te maken. We hebben de band tenslotte als respectievelijk vijftien en dertien-jarige snotneuzen leven ingeblazen in 1983. In 1984 waren we min of meer compleet als band en werd de band Thanatos gedoopt. In 1983 hadden Remco en ik echter al op zijn zolderkamer een aantal nummers opgenomen die we onder de naam Whiplash wilden uitbrengen. We konden in die tijd nog nauwelijks spelen. Als we toen een beetje fatsoenlijk hadden kunnen spelen en geld hadden gehad voor fatsoenlijke opnames hadden die twee nummers, ‘Blind Obedience’ en ‘Thanatos’ waarschijnlijk enigszins geklonken, zoals we ze nu hebben opgenomen. Op de eerste demo zullen we vast wel goede bedoelingen hebben gehad, maar zoals je kunt horen, bleef het destijds vooral bij goede bedoelingen. 😛

Op deze twee tracks is ook drummer Martin Ooms voor het eerst te horen. Hoe ben je bij hem terecht gekomen als vervanger van Yuri Rinkel? In de Rotterdamse scene staat Martin vooral bekend als gitarist, toch?
Martin is ooit begonnen als drummer en daarna overgestapt naar gitaar. Een jaar of zes geleden is hij weer geswitcht naar drums en toen Yuri een paar jaar geleden aangaf te willen stoppen, was hij de meest logische keuze. Yuri stelde hem zelf voor als zijn vervanger. Hij ging de laatste jaren ook al geregeld met ons mee als drum tech en ik ken hem natuurlijk ook al jaren, dus ook op persoonlijk vlak wisten we wat aan hem aan hadden.

Uiteindelijk zijn de twee songs ook als 7” single verschenen via Dead By Dawn Records. Ik begreep dat je eigenlijk het idee had om de compilatie gelijktijdig met een single uit te brengen? Hoe is dat allemaal zo gelopen?
Om heel eerlijk te zijn, was alleen de single voor mij ook voldoende geweest. Maar veel labels wilden juist alleen een compilatie-CD doen en geen single. Uiteindelijk kwam Dead By Dawn om de hoek kijken en ik moet zeggen dat Laura (label-eigenaar) erg haar best heeft gedaan; de single en verpakking zien er heel mooi uit en ik denk dat dit schijfje binnen afzienbare tijd een echt collectors item wordt. Volgens mij heeft Dead By Dawn nog een beperkt aantal beschikbaar, maar ik zou er niet te lang mee wachten.

De single is ook de laatste opname waarop bassist Marco de Bruin te horen is. Hij stopte er na zo’n achttien jaar mee. Kun je vertellen hoe dat zo gekomen is? Mistte hij zijn maatje Yuri misschien waarmee hij in de vroege jaren 90 Lier in Wait begon?
We kregen de indruk dat Marco de laatste tijd niet meer zo lekker in zijn vel zat en wat minder gemotiveerd was. Hij gaf aan de optredens nog wel leuk te vinden maar niet meer zoveel fut te hebben voor een nieuw album. Marco speelt ook liever gitaar dan bas, dus wellicht dat hij binnenkort weer ergens als gitarist opduikt. Hij heeft overigens aangegeven dat we hem altijd kunnen bellen als stand in-gitarist of -bassist mocht Paul of Mous een keer verhinderd zijn en het ziet er naar uit dat dat in augustus al zou gaan gebeuren tijdens een festival in Engeland. Marco is natuurlijk een beest op het podium, dus het is geen straf om hem er dan bij te hebben.

Als vervanger hebben jullie Mous Mirer ingelijfd. Ook geen onbekende voor jullie. Hoe zijn jullie bij hem gekomen? Was hij de laatste tijd niet meer bezig met drum ‘n bass?
Mous is een neef van Martin en we kennen hem natuurlijk ook al jaren. Mous is op muzikaal vlak inderdaad de weg een beetje kwijt geweest, haha. Maar nee, hij houdt naast metal ook van Dubstep. Dat is uiteraard raar, maar dat moet ie natuurlijk helemaal zelf weten 😉. Hij heeft behalve in Liar of Golgotha en Melechesh ook nog een tijd in een Autopsy coverband gezeten, dus hij heeft de metal nooit helemaal vaarwel gezegd. Mous kwam een maand vóór de album opnames bij de band en werd dus gelijk in het diepe gegooid; hij heeft de nieuwe nummers zich snel eigen gemaakt en prima werk afgeleverd.

Met de nieuwe line-up hebben jullie het nieuwe album opgenomen. Zijn er daarvoor nog andere opnames gemaakt die niet naar buiten zijn gebracht? Zo ja, was dit ook al met de nieuwe line-up?
We hebben eind 2018 een demo opgenomen met de eerste drie nieuwe nummers die we toen al hadden geschreven. Die zijn nog opgenomen met Marco op bas en gemixt door onze vaste geluidsman Jan-Willem van Voorst. Die nummers hebben we vorig jaar naar een aantal labels gestuurd en Listenable hapte dus toe. Wie weet komen die opnames ooit nog een keer naar buiten… Thanatology part II?

Hoe verliepen de opnames eigenlijk? Want het lijkt me toch altijd weer spannend als je met een nieuwe bezetting aan de bak moet. Jullie hebben alles in etappes opgenomen?
Om eerlijk te zijn was het geen soepel proces; bijna iedereen in de band had eind vorig jaar te kampen met privé perikelen, ziektes en overlijden van familieleden en dat soort dingen. Daarnaast ging er ook nog het één en ander mis op technisch gebied met de opnames, waardoor we vertragingen opliepen. Het is uiteindelijk een klein wonder dat we alles netjes vóór de deadline hebben kunnen aanleveren. De drums heeft Martin opgenomen in de studio van Michiel van der Plicht (God Dethroned), gitaren en bas hebben we in onze thuisstudio gedaan en de zang gewoon in Dynamo met Jan-Willem.

Jullie hebben het album laten mixen door Dan Swanö. Tevreden met het resultaat? In de scene hoor je steeds meer mensen die vinden dat zijn producties teveel op elkaar gaan klinken. Wat vind jij?
Ik vind dat daar in ons geval geen sprake van is. Ik heb zowel met Hail of Bullets als met Thanatos samengewerkt met Dan Swanö en hij heeft beide bands totaal anders benaderd qua sound en aanpak. Ik denk dat er vast wel bands naar hem toekomen die zeggen ‘ik wil net zo klinken als band A of B’ en dan krijg je ook zo’n sound, want hij doet in principe wat de klant wil. Maar als je als band zelf al een duidelijk idee hebt hoe je wel of niet wilt klinken, helpt hij je daar uitstekend bij en zet hij je ideeën om in geluid. Daarin is het een meester. Uiteraard geeft hij daarbij ook zijn mening en zegt hij wat audio-technisch wel of niet mogelijk is. Wij vinden het erg prettig om met hem te werken en qua sound is ‘Violent Death Rituals’ verreweg het beste Thanatos album geworden. We hebben de sound bewust organisch gehouden. Grote fouten hebben we uiteraard verbeterd, maar hier en daar een kleine oneffenheid of een bijgeluidje hebben we niet glad gestreken. Ik vind dan ook het album behoorlijk puur en eerlijk klinkt. We zijn dan wel een old-school band, maar we hebben voor een hedendaags geluid gekozen, zonder té modern te klinken. Heel geforceerd een oubollige jaren tachtig sound proberen te creëren is echter ook niks voor ons.

Hoe lang hebben jullie trouwens aan het materiaal geschreven en hadden de nieuwe bandleden nog enige invloed op de composities?
Ik denk dat we eind 2018 zijn begonnen met schrijven en dat we in de zomer van 2019 alles af hadden. Voor ons doen best wel snel eigenlijk. Tussen 2015 en 2017 zijn we eigenlijk niet echt met nieuw materiaal bezig geweest. Voor het nieuwe album heeft Martin twee nummers aangedragen, Paul drie stuks en ik de rest. Mous kwam erbij toen alles al was geschreven, maar heeft uiteraard wel zijn eigen baspartijen uitgewerkt. Het is dus wel een zogenaamde ‘team effort’ geworden.

Het album komt uit bij Listenable. Hoe zijn jullie bij hen terecht gekomen? Was Century Media geen optie meer?
We hadden in eerste instantie eigenlijk alleen voor de back catalogus bij Century Media getekend. Op een gegeven ogenblik hoorden ze dat we met nieuw materiaal bezig waren en raakten ze geïnteresseerd om een nieuw album uit te brengen. ‘Global Purification’ deed het prima, maar kort daarna raakten we Yuri kwijt. We hadden nog geen nieuwe nummers klaar en toen Century Media vroeg of er op korte termijn nog een nieuw album zou komen, hebben we nee gezegd. Mede door hun fusie met Sony wilden ze inactieve bands niet onder contract houden. Logisch. Maar een paar jaar later was er dus toch nieuw materiaal. Het leek er even op dat Century Media ons wel weer wilde tekenen, maar inmiddels werkten er andere mensen die daarover gingen, dus besloten we verder te zoeken. Listenable reageerde erg enthousiast op de nieuwe nummers en bood ons een prima deal aan. Vooralsnog doen ze prima hun best en hopelijk blijft alles goed gaan als de plaat straks uit is.

Jullie back catalogus is in handen van Century Media. Hebben zij de rechten over al jullie albums? Dus ook de platen die oorspronkelijk voor andere labels zijn opgenomen?
Yep, de rechten liggen bij hun. Behalve de publishing rights/royalties natuurlijk, die blijven gewoon van ons. Maar in principe zijn die albums nu van hun.

Hoe vind je het eigenlijk dat labels albums licenseren (wat hun goed recht is) zonder de bands daarin te betrekken? Bij jullie was onlangs zoiets aan de hand toch?
We krijgen uiteindelijk wel netjes royalties van die licentiedeals, maar het was wel leuk geweest ons van te voren even in te lichten. Het staat natuurlijk in de contracten dat ze dit mogen doen en ze gaven dat dit soort dingen eigenlijk dagelijks gebeuren, maar in dit geval kreeg ik de indruk dat het om bootlegs ging. Uiteindelijk bleek het om mooi uitgevoerd en officiële slipcase-uitgaves van onze eerste drie albums te gaan.

Hoe is het artwork van de nieuwe plaat eigenlijk tot stand gekomen? Hadden jullie daar nog een rol in?
Jazeker, ik was afgelopen zomer met een aantal vrienden (je kent ze misschien wel 😉) (D’oh – PB) in Praag en daar bezochten we ook wat kerken en kathedralen. Ik zag daar van die enorme kunstwerken met meerdere panelen met schilderijen en houten of marmeren beeldhouwwerken. Op een gegeven ogenblik dacht ik dat het gaaf zou zijn om de verschillende doodsrituelen die in het titelnummer van de plaat worden omschreven uit te beelden in zulke panelen. Ik stuurde hem wat foto’s door en onze tekenaar Roberto Toderico ging daarmee aan de slag. Het resultaat is echt erg gaaf geworden.

Is er nog iets specifieks over de teksten te vertellen? Je neemt doorgaans geen blad voor de mond, dus worden er nu ook weer wat tere zieltjes op de teentjes getrapt? En is er sprake van een rode draad?
De teksten gaan deels uiteraard weer over alle ellende die georganiseerde religie met zich meebrengt en dan hebben we het natuurlijk niet alleen over het christendom, want dat is heden ten dage iets te gemakkelijk. Maar waar ik me de laatste tijd eigenlijk nog veel drukker over maak, is de doorgeslagen politieke correctheid. Zelfs voor een simpel grapje, een verkeerd woord of gevatte uitspraak word je tegenwoordig publiekelijk aan de schandpaal genageld. Zelfs in de metal-scene, waar vrijheid van meningsuiting altijd heel belangrijk was, is het doorgedrongen. Denk maar aan sites als Metal Sucks en dat soort kneuzen; ze proberen iedereen de mond te snoeren die een andere mening heeft dan zij en ze proberen Jan en alleman in de nazi-hoek te duwen. En dan heb je nog lui op Facebook die bij het minste geringste iemand ‘rapporteren’; ik vind dat eerlijk gezegd nogal lijken op NSB-praktijken en het begint er steeds meer op te lijken dat veel mensen George Orwell’s boek ‘1984’ als leidraad in plaats van als waarschuwing zijn gaan gebruiken. Wanneer je andersdenkenden de mond probeert te snoeren, is dat volgens mij een vorm van fascisme en dan maakt het niet uit wat je politieke voorkeur is. Je hoeft het uiteraard niet met iemand eens te zijn, maar andersdenkenden het zwijgen proberen op te leggen gaat me te ver. Uiteraard zijn er grenzen aan uitingen op social media zoals racisme, maar het is nu echt aan het doorslaan. ‘Violent Death Rituals’ is daarom een oprecht boze plaat geworden. Niet alle nummers gaan overigens over religie, hypocrisie, manipulatie en indoctrinatie door de media of corruptheid, maart de onvrede over deze zaken komt wel in meerdere nummers naar voren.

Op de CD editie staat een bonusnummer ‘Legacy Of The Gods’. Wat kun je over dit nummer vertellen en waarom staat het alleen op de CD?
Een vinyl LP kan maximaal 22 minuten muziek per kant bevatten als je tenminste geen kwaliteitsverlies wilt. De tien nummers die we hadden opgenomen duren bij elkaar ruim 46 minuten, dus moesten we voor de LP-versie één nummer laten schieten. Daarnaast wijkt ‘Legacy Of The Gods’ qua tekst nogal af van de overige nummers. Het is namelijk een ode aan onze muzikale helden en is bijna volledig opgebouwd uit song- en albumtitels van andere bands. Het is misschien wel een goed nummer voor een prijsvraag; ontdek welke nummers en albums van welke bands in dat nummer worden genoemd, haha. Muzikaal past het verder prima tussen de overige nummers.

Geeft deze nieuwe CD weer nieuwe energie? Je hebt regelmatig gezegd dat je niet heel lang wil doorgaan met deze muziek, maar ik kan me voorstellen dat je met zo’n album weer nadenkt over een volgende stap? Of is het toch een soort van ‘going out with a bang’?
Ik heb dat inderdaad vaker gezegd en elke keer gebeurt er dan toch weer iets dat je nieuwe energie of drang geeft om door te gaan. Dus ik zeg het nu gewoon maar niet meer of een album het laatste wordt of niet. Ik probeer niet al te ver vooruit te denken. Momenteel hebben we er gewoon zin in om dit album live te gaan promoten en er worden nu ook al shows voor 2021 geboekt. Ik heb op dit moment dus echt geen idee of er hierna nog een plaat komt of niet. Dit album was in meerdere opzichten nogal een zware bevalling, maar we zijn zeer tevreden met het eindresultaat. We kijken wel. Aan de andere kant ben ik er wel 100% zeker van dat ik niet meer op mijn zestigste zal doen. En dan heb ik het niet over muziek (metal/hardrock) maken, want dat zal ik altijd wel blijven doen, maar meer over deze manier, waarbij toch altijd sprake is van een bepaalde prestatiedrang. En ik denk ook dat ik tegen die tijd wel wat langzamere muziek wil gaan spelen. Misschien zoekt Officium Triste tegen die tijd wel een nieuwe gitarist, haha.

Verder nog zaken die je kwijt wil aan onze lezers?
Bedankt voor jullie interesse. Ik hoop dat iedereen dit album gaat beluisteren en natuurlijk ook gaat aanschaffen en ik hoop iedereen bij de komende optredens in Hengelo, Rotterdam en Arnhem te zien!

Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.