Noem eens een vijftal metal bands uit Australië? Nou ja dat dus. Een beetje scherpe lezer slaat mij natuurlijk nu om de oren met het feit dat ik kwantiteit ter sprake breng en dat er geen causaal verband bestaat tussen kwantiteit en kwaliteit. Gelukkig maar. Anders zou je behoorlijk wat interessante releases zomaar kunnen gaan missen. Dat is natuurlijk absoluut niet de bedoeling en dit is zo’n release.

Ik had al een eens wat covers van Victoria K voorbij zien komen op YouTube, die waren heel aardig maar niet altijd op haar stem geschreven. Op het moment dat er dan een eigen album uitkomt kunnen er hele interessante dingen gebeuren. Dat is precies wat hier gebeurt. Vanaf de opener ‘Freedom Unchartered’ tot aan de afsluiter ‘Lacuna’ is het een feest voor de oren. Het enige punt waar ik over zou kunnen zeuren, is dat de plaat telkens te vroeg afgelopen is. De productie is uitstekend en alle nummers zou je kunnen scharen onder uitstekende prog metal. Misschien is het niet altijd even origineel, maar het klinkt o zo lekker. Victoria blijkt dan een zangeres te zijn met een mooi eigen geluid. Ze voelt gelukkig zich niet geroepen steeds als een beest tekeer te gaan en kiest vooral voor de schoonheid van de zanglijn. Soms houdt ze dan heel klein en een ander moment gaat het gas er wel volledig op. In ‘The Haunting’ zie je deze werelden prachtig bij elkaar komen. Mijn persoonlijk favoriet is ’Mist Filled Sky’ waar de optelsom van een prachtige melodielijn, de zanger en met mooie variaties en haar prachtige stem meer is dan de som der elementen. Dit is zo’n plaat die zomaar op diverse jaarlijstjes van redacteuren tevoorschijn zou kunnen komen.