Alweer zes jaar geleden bracht het Duitse Thoughts Factory hun debuutplaat ‘Lost’ uit. Voormalig collega Winston noemde de band net geen Dream Theater kloon, en op dit album kan ik al heel snel horen hoe hij aan deze conclusie is gekomen. ‘Mind Odyssey’ laat direct al een mooie blend horen van de prog meesters en hun Nederlandse projectmatige tegenhanger Ayreon. Verderop op het album komt door meer klassieke invloeden en ook hier en daar een behoorlijk stevig geluid ook de naam Symphony X op. Zeker het drumwerk doet bij wijlen erg veel aan Dream Theater denken en ook zanger Cornelius Wurth heeft zijn LaBrie momentjes.

‘Elements’ is een conceptplaat over de geneugten en grieven van het bestaan. Het album duurt in totaal een klein uurtje, en dat maakt het geheel we een stuk behapbaarder dan een dikke dubbelschijf als ‘The Astonishing’. In dat kleine uurtje muziek passen verrassend veel verschillende sferen, van onheilspellend op ‘The Burden’ en wanhoop op ‘Frozen Planet’ tot juist romantisch op ‘Nightfall’. Interessante muziek met ruime variatie, een goed doordacht en uitgewerkt concept, sterke vocalen. Alles wat je verwacht op een goed prog album is aanwezig op ‘Elements’.