Dat deze luistersessie in België plaatsvond had zijn redenen. ‘The War To End All Wars’ is een conceptalbum over de Eerste Wereldoorlog en daarin heeft België een belangrijke rol gespeeld. Sabaton is erg populair in het land. In 2019 sloot de band de zondag af op Graspop als headliner en voor maart 2022 staan ze geboekt om het Antwerpse Sportpaleis te laten vollopen. Bassist/manager Pär Sundström ontdekte het Legermuseum twee jaar geleden op zijn perstrip doorheen Europa toen interviews ook al plaatsvonden in datzelfde museum. Hij was zo onder de indruk van de uitgebreide verzameling wapens, harnassen, uniformen, tanks en vliegtuigen uit (beide) wereldoorlogen dat de keuze voor deze plek al vlug onbetwist was.

De internationale pers is voor het eerst na de covid-19 crisis uitgenodigd om niet via internet maar in levende lijve contact te hebben met elkaar en de band. Daar gaan enkel formaliteiten en een zelftest aan vooraf, maar dat nemen we er graag bij. Er wordt verzameld in een grote hal tot het tijdstip aangebroken is voor de luistersessie in een zaal waar een groot exemplaar van een V1-bom boven onze hoofden hangt. Voor een grote afbeelding van het artwork houdt de band een korte introductie en vervolgens laten we de muziek voor zich spreken.

‘Sarajevo’ is de openingstrack en het is ook daar dat de moord op aartshertog Frans Ferdinand de rechtstreekse aanleiding was tot het begin van de Eerste Wereldoorlog. Tijdens de intro weerklinkt een vrouwenstem die ons meteen naar de aanpak van ‘The Art Of War’ destijds brengt. Het is een erg overweldigende track met de typische verhalende stem van Joakim Brodén en ferme riffs. Orkestratie maakt één en ander nog imposanter, maar het is vooral een versnelling tot (bijna) blastbeats en de vloeiende, sensitieve gitaarsolo op een trager ritme dat van dit nummer een knaller maakt. We zijn onder de indruk!

Het pompende ‘Stormtroopers’ – gewijd aan de overrompelingstactiek die in de Groote Oorlog soms werd toegepast – is zoals zijn tekstuele inhoud vereist – energiek en snel waarbij de leadgitaar de melodie van de zang meermaals volgt. Men legt veel variatie in de gitaarsolo’s, hier met neoklassieke arpeggio’s.

Stop & go riffs weerklinken aan het begin van ‘Dreadnought’, waarna dit open bloeit tot een vlot, stampend nummer met gedecideerde zang en glissando gitaarwerk. Mooi!

Sabaton is altijd goed geweest in het verhaal van de mens achter de oorlogsmachine. Daar is ‘The Unkillable Soldier’ weer een mooi voorbeeld van. Deze song vertelt over Sir Adrian Carton de Wiart, een heerschap dat wel acht maal gewond werd tijdens drie oorlogen, waaronder WO I. Ook hier is een link met België, want hij is een Britse legerofficier, geboren in Brussel uit Belgische en Ierse ouders. Hij schreef een boek over zijn ervaringen in WO I. Imposante koorzang – nog een eigenschap van Sabaton die op dit album iets minder in de verf gezet wordt dan voorheen – weerklinkt om dan verhalend met strak tempo te vervolgen. Leuk is de galop met koorzang later, aangedikt met spetterende gitaarsolo’s.

Een song die bij deze eerste luisterbeurt ook charmeert, is ‘Soldier Of Heaven’. De zang klinkt hier bijzonder hartelijk en beheerst, de repliek tussen koor en Joakim kan men vertrouwd noemen, maar duistere synthesizers en een zekere epiek maken dit heroïsch klinken. De tekst gaat over gevechten hoog in de bergen, waarbij slachtoffers tot op heden in de sneeuw begraven liggen.

Het wilde ‘Hellfighters’ – waarin de credits voor de solo gaan naar Chris Rörland – heeft als onderwerp een compagnie van gekleurde soldaten uit Amerika en Puerto Rico die in het Amerikaanse leger minderwaardig beschouwd werden, maar in het Franse leger niet.

In ‘Race To The Sea’ komt België weer aan bod, want dit gaat over de doortocht van de Duitsers doorheen België – met dapper verzet – op hun weg naar Frankrijk. Daarom probeerden de Duitsers dichter bij de kust een doorgang te forceren. Het verhalende, mediumtempo nummer kent veel stoere samenzang en een smeuïge solo, terwijl men probeert om een laatste stukje België onafhankelijk en vrij te houden.

Girl power! Ook dan bestond het al, want ‘Lady Of The Dark’ huldigt een Servische heldin Milunka Savic die bovenaardse krachten leek te hebben. Zij is de meest gedecoreerde vrouwelijke soldaat in de geschiedenis. Drums en vintage riffs kondigen haar komst aan, verder verloopt het strijdvaardig maar vlot.

‘The Valley Of Death’ steekt een tandje bij qua heftigheid en hectisch gitaarwerk, beukt er lekker op los en wordt ook weer gesublimeerd door de verhalende zang en samenzang.

Sinds het voorjaar van 2020 heeft Sabaton een hele reeks singles uitgebracht, voorzien van imposante videoclips. De meest recente daarvan is ‘Christmas Truce’, ruim op tijd voor de kerstdagen. Het is dan ook een ballade die begint met klassieke piano en sensitieve zang en niet zal ontsnappen aan enige kritiek. De videoclip is wel een staaltje professionalisme dat je adem beneemt. Het nummer gaat over het staakt-het-vuren tijdens de kerstperiode, waarin iedereen plots terug (tijdelijk) broeders van elkaar is. Erg vreemd.

Het album is begonnen met het begin van de oorlog en eindigt met ‘Versailles’ waar het vredesverdrag gesloten werd. Het krijgt een erg filmisch begin mee, met viool, gesproken tekst door vrouw en samenzang. Alle kannonnen worden boven gehaald, want het is een bombastische uitsmijter met symfonische orkestratie, koor, gevoelige gitaarsolo en diens meer. Kortom, een grand finale van een album dat als een legertank over je heen rolt: overweldigend, filmisch en aanstekelijk, maar met een aantal frisse nieuwe ideeën die zeker in de smaak zullen vallen bij de meeste muziekliefhebbers en zeker bij de fans.

Na beluistering van het album starten de interviews en we krijgen een rondleiding in het museum dat prat kan gaan op tal van waardevolle relikwieën. We kunnen ook gewoon zelf rondslenteren en de curiositeiten op ons eigen tempo aanschouwen. Het is vooral de grote, levensechte replica van het vliegtuig ‘The Red Baron’ dat onze aandacht trekt. Op vorig album ‘The Great War’ heeft Sabaton hier al een song aan gewijd en deze immense replica trekt dan ook ieders aandacht. Als je enigszins interesse hebt in wetenswaardigheden over beide wereldoorlogen, dan ben je in dit museum uren zoet en is dit een aanrader.   

‘s Avonds was er ons nog een verrassing beloofd. We worden terug naar de zaal gebracht waar we ‘The War To End All Wars’ beluisterd hadden. Nu krijgen we een film te zien, geregisseerd door Vadim Viner. Elke song wordt visueel uitgebeeld, zodat er veel duidelijk wordt. Ditmaal in chronologische volgorde zoals het gebeurde, een volgorde die op het album anders is. Dat wekt een beetje verwarring op, maar hoe Sabaton ook dit aangepakt heeft, verdient alweer veel bewondering. Het is een flitsende ervaring van moderne beelden die op het netvlies gebombardeerd worden. De film wordt pas later dan het album uitgebracht. Dus verheugen we ons nu op de maand maart met het album en de (geplande) concerten!