Wie een beetje bekend is met de Industrial rock en metal en de Gothic scene, gaat zeker de muziek van het Duitse Oomph! kennen. Na dertien albums besloot zanger Deroi Goi ermee te stoppen. Gelukkig dachten zijn medekompanen Flux en Crap daar anders over. Al snel viel hun keuze op Der Schulz, frontman van Unzucht. Na anderhalf jaar verschijnt nu hun veertiende album ‘Richter Und Rechter’. Opener ‘Wem Die Stunde Schlägt’ is de perfecte mix tussen jaren tachtig darkwave, stevige gitaarriffs en zowat de meest meeslepende refreinen die je al hebt gehoord. Stil blijven zitten is gewoonweg geen optie. Als je daar nog maar van bekomen bent, krijg je direct al titeltrack ‘Richter Und Henker’ te horen en die klinkt gewoonweg nog sterker. Het groeit uit als zo een tijdloze jaren tachtig hit zoals ‘Major Tom’ met alweer een ijzersterk refrein. Naar het einde toe zit er een vleugje melancholie met een stuk a capella zang ingebouwd waarna men terug alle registers opentrekt. ‘Soll Das Liebe Sein’ start met een lekker indutrial beat waarna dat warme stemgeluid van Der Schullz alweer alle aandacht naar zich toe trekt. Het anti-oorlogsnummer ‘Nur Ein Mensch’ bevat alweer zo een meeslepend refrein met stukken darkwave en Gothic erbij.

Het lijkt wel of Oomph! zich gespecialiseerd heeft in het schrijven van hits want elk nummer blijft. steken. ‘Es Ist Nichts, Wie Es Scheint’ doet duidelijk denken aan Rammstein maar wie heeft wie nu beïnvloed? De oprichter van de Neue Deutsche Welle Joachim Witt levert vocaal een gastbijdrage op ‘Wut’. Stevige riffs wordt bijgestaan door alweer ongelofelijk catchy riffs met sterke zanglijnen en melodieën. Afsluiter ‘Ein Kleines Bisschen Glück‘ start met een dromerig en zweverig gevoel en groeit uit tot een melancholische afsluiter die je heel diep raakt.

Oomph! was al megabekend in Duitsland maar het grote succes in de rest van Europa bleef een beetje achter. ‘Richter Und Rechter’ belooft hun grote doorbraak te worden