Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Mystic Prophecy – Hellriot
ROAR! Rock Of Angels Records
Release datum: 19 mei 2023
“De bezetting heeft de stormen doorstaan en strikt genomen kunnen we stellen dat Mystic Prophecy doet waar men goed in is: uptempo heavy/power metal met een ruw randje, maar zeer melodieus”
8.3/10
Vera Matthijssens I 20 maart 2023

Het Duitse heavy metal instituut Mystic Prophecy – onder leiding van zanger/producer R.D. Liapakis – kennen we al lang, want in 2001 kwamen ze vlak na de eeuwwisseling op de proppen met het debuut ‘Vengeance’. Sindsdien konden we onze klok erop juist zetten, want elke twee jaar kregen we een nieuwe portie solide heavy metal vanuit het Teutoonse hoofdkwartier in Kempten.

De vorige worp ‘Metal Division’ kwam nog net voor de pandemie in 2020 uit en daarna moest ook deze vaste waarde even wijken voor het lot. Gelukkig hebben we nu het vooruitzicht op ‘Hellriot’, het twaalfde studioalbum van dit gedreven vijftal dat ons vol bravoure elf nieuwe, stevige en compacte songs bezorgt. De bezetting heeft de stormen doorstaan en strikt genomen kunnen we stellen dat Mystic Prophecy doet waar men goed in is: uptempo heavy/power metal met een ruw randje, maar zeer melodieus. Zoals steeds horen daar veel singles (met videoclips) bij. Het titelnummer opent dit pretentieloze feest met stugge riffs, gierende solo’s van Evan K en masculiene zang. De riff meesters maken zich tevens waar in opzwepend spul als ‘Unholy Hell’, het metalen anthem ‘Metal Attack’ en het strakke ‘Paranoia’.

Dikwijls horen we catchy refreinen waarbij de titel samen gespierd gescandeerd wordt, ei zo na een kenmerk van de band dat de sfeer ten goede komt. De vlotheid van ‘Demons Of The Night’ doet zelfs lichtjes aan Powerwolf denken. Beide gitaristen zijn op dreef en smukken elke song op met het nodige vuurwerk, terwijl de ritmesectie ongehoord strak blijft. Natuurlijk zitten we ook gebeiteld met een zanger als Liapakis die ruwheid en passionele emoties voortreffelijk weet te bundelen in de songs. Het album blijft energiek van begin tot einde, al nemen ‘Azrael’ en ‘Cross The Line’ even wat gas terug. Dat hoort bij de flow van dit album, dat erg episch wordt vanaf het monumentale ‘Road To Babylon’. Een tendens die na al die jaren toch nog werkt om het materiaal een zekere upgrade te geven. Let tot slot nog op de knappe, zwevende gitaarsolo in afsluiter ‘World On Fire’ vooraleer men voluit gaat met spetterende solo’s. Missie volbracht voor Mystic Circle, want wie houdt van stevige power metal kan altijd terecht bij deze band. Gegarandeerd een album dat je de druilerige, regenachtige lente laat vergeten.