De Amerikaans band Mountaineer is na twee jaar terug, ditmaal met hun derde album genaamd ‘Bloodletting’. Een passende titel voor een album dat zich richt op persoonlijke groei, waarbij het soms noodzakelijk is bepaalde dingen en mensen los te laten – hetgeen ook gebeurt bij een bloodletting, waarbij bloed wordt losgelaten om ziekte te voorkomen. Een donkere, toch wat melancholische boodschap.

Het eerste nummer, ‘Blood Of The Book’, is een geweldige introductie tot ‘Bloodletting’. We horen een langzame, akoestische opbouw die op een gegeven moment tegelijkertijd ongemerkt en explosief overgaat in totaal versterkte, gitzwarte strofes, die door het rustige begin duizendmaal harder binnenkomen dan gebruikelijk. De gepijnigde vocalen doen hier nog een schepje bovenop en als het nummer met progressieve doom-klanken vervaagt is je geest in de juiste staat om de rest van het album te absorberen.

‘Bloodletting’ is een verdere ontwikkeling op wat Mountaineer op ‘Passages’ deed en bouwt wat verder uit op de progressieve invloeden die we op dat vorige album al mochten horen. Bovendien wordt er op dit album meer gebruik gemaakt van kalme, cleane vocals, die mooi in contrast staan met de kille post metal invloeden en de zware doom passages. De perfecte afsluiter, ‘Ghost Story’, weet de gemoederen van de luisteraar extra stevig in vervoering te brengen door op een kalme manier de wanhoop van verlies te belichten. Een tranentrekker van hoog niveau. Het enige minpuntje van dit album is dan ook de bonustrack ‘Still’, dat zeker een mooi nummer is, maar het doet wat af aan het gevoel van lege gelukzaligheid waarmee ‘Ghost Story’ je achterlaat.

Op ‘Bloodletting’ laat Mountaineer horen ambitieus te zijn en in staat hun muziek door te ontwikkelen naar de volgende klasse, in vergelijking met de vorige plaat. Dit komt mede dankzij de toevoeging van twee nieuwe bandleden. Dit album is een mooi voorbeeld van hoe je als band een veel zwaardere indruk kan maken, zelfs zonder de heftigheid van de muziek op te krikken.