In het jaar des Heeren 1975 schiep Lemmy Kilmister Motörhead. De snelle rekenaar kan tot de conclusie komen dat dit heugelijke feit dit jaar 50 (vijf-tig) jaar achter ons ligt. Een halve eeuw Motörhead, al bestaan ze al even niet meer natuurlijk. Lemmy had een vijftig jarig jubileum vast niet voor ogen toen hij de band leven inblies, toen nog met Lucas Fox op drums en Larry Wallis op gitaar.

De klassieke bezetting van Motörhead (Lemmy, Fast Eddie Clarke en Phil Taylor) leeft inmiddels al een paar jaar niet meer. Een bijzonder feit dat telkens in mijn hoofd opdoemt als ik één van die klassieke albums draai, ‘No Sleep ‘Til Hammersmith’ daarin vooroplopend.

De drie studio albums voorafgaand aan dat klassieke live album, ‘Overkill’, ‘Bomber’ en ‘Ace Of Spades’ (de eerste twee uit 1979, de derde uit 1980) krijgen vanwege het 50 jarig jubileum van Motörhead van BMG een mooie re-release op vinyl. Mooi omdat het vinyl van de albums in kleuren is geperst die aansluiten bij de hoesontwerpen en omdat de elpees als extra een grote poster bevatten. Verfraaiing voor in je (wo-)mancave dus.

Dankzij de half speed mastering is het geluid van de gekleurde plakken optimaal. Het loont daarom de moeite om geweldige en tijdloze tracks als ‘No Class’, ‘Damage Case’, Stone Dead Forever’ en ‘Shoot You In The Back’ op deze manier weer eens voorbij te laten komen. Ook minder bekende liedjes als ‘I’ll Be Your Sister’, ‘Dance’ en één van mijn persoonlijke favorieten ‘Dead Men Tell No Tales’ (door Lemmy vaak op het podium aangekondigd als ‘Dead Men Smell Toenails’) krijgen tijdens de luisterbeurten van dit verse vinyl weer de aandacht die ze verdienen. En eens te meer wordt duidelijk: deze band maakte tijdloze muziek.

De Motörhead BV blijft de fans onafgebroken van al dan niet herkauwde producten voorzien. Zolang het om kwaliteit blijft gaan zoals deze drie heruitgaven, hoor je mij daar echter niet over klagen.