In de huidige politiek onzekere wereld is er toch nog één zekerheid en dat is een album van de Braziliaanse thrash – death formatie Krisiun. Al sinds het ontstaan in 1990 wordt de band rechtgehouden door de drie broers Alex Camargo (zang/bas), Moyses Kolesne (gitaar) en Max Kolesne (drums). Wie trouwens nog niet helemaal mee is: Alex heeft destijds de naam van zijn moeder aangenomen. In de bijhorende biografie laat Moyses weten dat de metalscene in zijn ogen meer de commerciële richting is uitgegaan en Krisiun zichzelf beschouwt als een true metal band. Een benaming die Manowar wel eens durfde te gebruiken maar die helemaal blijkt te kloppen voor Krisiun, hoewel het dan in het death metalgenre is. Die agressieve benadering die de band gebruikt is ook hier volop aanwezig en zorgt voor alweer tien nummers die kwaliteit hoog in het vaandel dragen.

Al van bij opener ‘Sworn Enemies’ hoor je een band die uiterst strak en geconcentreerd speelt. Er valt werkelijk geen speld tussen te steken. Het volgende ‘Serpent Messiah’ is nog meer van hetzelfde maar dan met een duistere ondertoon. Opvallend is dat Alex zijn bas zodanig gebruikt dat het al riffs op zichzelf lijken te zijn. Nog zo enkele absolute uitschieters zijn ‘War Blood Hammer’ en ‘As Angels Burn’. Niet alleen door de remarquabele titels maar door ook door de aanwezige agressiviteit en bruutheid. Waar ze in het verleden wel eens wat trager voor de dag durfden komen, is daar op ‘Mortem Solis’ geen sprake van en gaat Krisiun er terug zoals vanouds lekker stevig tegenaan.