Met Jubal hebben we er weer een veelbelovende Nederlandse black metal band bij en deze keer voor de verandering niet uit Gelderland, maar uit Amsterdam. Wanneer de band precies begonnen is, is niet duidelijk, maar in 2018 brachten ze een demo uit met twee songs en nu de EP ‘Through Flesh And Bone’ met vijf songs die gezamenlijk een minuut of zesentwintig duren.

Over de twee heren die deze band bevolken is niets bekend. Blijkbaar wensen zij anoniem te blijven. Ze verbergen hun gezicht achter zwarte kappen en dragen veel te lange zwarte jassen. Natuurlijk wordt de link naar bands als Uada, Mgla, Groza en The Committee dan vlug gelegd en muzikaal zitten ze daar ook niet wereldwijd vanaf. De black metal op ‘Through Flesh And Bone’ is namelijk ook gebaseerd op sfeervolle riffs en aanstekelijke refreinen. Rauw wanneer het moet, fijngevoelig als het kan, maar altijd melodieus. Met een belangrijke rol voor de drummer, die de boel interessant moet houden tijdens de tragere stukken en daar wonderwel in slaagt door regelmatig te roffelen en al eens een interessante combinatie van cimbalen weet aan te slaan. De zang is wat begraven onder de gitaren en lijkt vanuit een andere ruimte te komen, maar dat versterkt de duistere sfeer die Jubal hier creëert.

Eigenlijk bestaat deze EP uit twee delen. Vooreerst krijgen we de twee nummers die eerder op de demo ‘Archaic Discipline’ verschenen zijn (alleen beschikbaar op cassette en digitaal indertijd), gevolgd door een instrumentaaltje (A Bridge Between Two Worlds) dat letterlijk een brug moet slaan naar het tweede deel, dat ook bestaat uit twee (nieuwe) nummers. ‘Dawnbreakers’, de derde song beloofd een meer thrashy aanpak dan de oude songs, maar blijft toch hetzelfde stramien volgen. Afsluiter ‘Death And The Firmament’ is heftig van begin tot eind en herbergt een riff die doet denken aan ‘Chant For Εzkaton 2000’ van Behemoth.

Het zeer presentabele artwork is van Manuel Tinnemans en als dat geen belletje doet rinkelen, zoek je in je muziekcollectie maar eens naar wat hoezen van Deathspell Omega, Misþyrming, Devouring Star of Varathron. De kans dat je zijn artwork eerder tegenkwam is nogal groot met klanten als Necrophagia, Pentacle, Necros Christos enzovoort. Zoals ik eerder al zei is Jubal inderdaad een veelbelovende black metal band en ik ben samen met jullie benieuwd naar een eerste full length album.