Iron Mask – Master Of Masters
AFM Records
Release datum: 04 december 2020
“Fans van Iron Mask en Petrossi’s andere band Magic Kingdom kunnen deze plaat weer blind aanschaffen, maar hopelijk weet dit uitstekende ‘Master Of Masters’ ook nieuwe fans binnen te halen.”
Jori van de Worp I 22 november 2020
Onze Belgische vriend Dushan Petrossi is terug met ditmaal weer een album van Iron Mask. De power metal met neoklassieke invloeden heeft al geruime tijd geleden zijn positie in het muzikale landschap verdiend en ook het laatste album ‘Diabolica’ kon als altijd op positieve feedback rekenen. ‘Diabolica’ greep meer terug op het klassieke power metal recept en brak daarmee met de meer progressieve lijn van de albums voor die daar weer voor kwamen, inclusief het wat minder goed ontvangen ‘Fifth Son Of Winterdoom’. Op ‘Master Of Masters’ trekt Petrossi voornamelijk de lijn van ‘Diabolica’ door, en dat kan alleen maar goed nieuws zijn.
‘Never Kiss The Ring’ schopt direct flink aars als razendsnelle opener die direct namen als Kamelot, Luca Turilli en uiteraard Malmsteen schreeuwt. Grote verrassing hier zijn de vocalen. Zoals de traditie immers wil bij bands in dit genre, zoals ook Yngwie Malmsteen en At Vance, is het aantal zangers wat Iron Mask heeft versleten gelijk aan minimaal het aantal albums wat door de band is uitgebracht. Dus ook op ‘Master Of Masters vinden we weer een nieuw gezicht achter de microfoon en het laatste model wat Dushan heeft weten te strikken is zijn landgenoot Mike Slembrouck. Over zangers en At Vance gesproken, Oliver Hartmann die bij beide bands dienst heeft gedaan zingt hier mee op ‘Revolution Rise’. Vrij vroeg op het album treffen we het langste stuk ‘Nothing Lasts Forever’ aan waarin we uitgebreid kunnen genieten van het knappe gitaarspel van Petrossi. ‘Dance With The Beast’ brengt het melodische deel van de muziek naar een nóg hoger niveau en dit zet dan ook de toon voor de tweede helft van het album. Over het algemeen is de muziek van dit album minder duister uitgevallen dan ‘Diabolica’, mocht dat nog niet duidelijk zijn uit het verschil tussen de albumtitels. Dit weerhoudt de band er echter niet van om tekstueel diep te gaan zoals op het gevoelige ‘A Mother Loved Blue’, zonder meer een van de krachtigste ballads die ik in tijden heb mogen horen.
Ondanks het opvallende feit dat Iron Mask nooit een stabiele line-up bij elkaar lijkt te kunnen houden weet de band wel keer op keer kwaliteit te leveren, dat is met ‘Master Of Masters’ weer gelukt! De band heeft weer een uitstekend wapenfeit toegevoegd aan een inmiddels indrukwekkende discografie. Fans van Iron Mask en Petrossi’s andere band Magic Kingdom kunnen deze plaat weer blind aanschaffen, maar hopelijk weet dit uitstekende ‘Master Of Masters’ ook nieuwe fans binnen te halen voor een van de beste bands van de Benelux.