Hey Martin! Mega bedankt dat je de tijd hebt genomen om wat vragen van ons te beantwoorden wat betreft je nieuwe project White Stones. Ik vond het best een toffe plaat en wil er graag meer over weten maar voordat we beginnen: hoe gaat het met je? 
Hey, thanks voor de interesse! Met mij gaat het prima.

White Stones is iets nieuws voor je en de meesten hier in Nederland zullen je waarschijnlijk kennen van je positie als bassist in Opeth. Wat gaf je de drive om te beginnen aan White Stones? 
Het was niet persé met opzet. Normaal gesproken ben ik altijd aan het opnemen thuis. Tot voor kort belandden die opnames ergens op een harde schijf of verwijderde ik ze. Nu had ik eindelijk redelijk wat materiaal en de energie om er meer mee te doen en dus ben ik de songs gaan afwerken en opnemen op een propere manier. In een goeie studio en zo. Ik had ook het geluk dat ik via Nuclear Blast de songs gelijk kon uitgeven, en dus ging ik er zonder te veel verwachtingen in. Ik merk nu wel dat het me helpt om een side project als dit te hebben. Mijn zelfvertrouwen stijgt, en het doet wonderen voor de monotonie waar je je dagelijks in bevindt. Je komt er sterker uit en je leert enorm, vooral als muzikant.

Muzikaal gezien is White Stones best een stapje verwijderd van Opeth, en sijpelen er veel meer death metal invloeden in de sound. Hoe zit het met die invloeden – waren er bands in je jeugd die nu alsnog hun weg naar je stijl hebben gevonden?
Toen ik een jaar of dertien was begon mijn liefde voor death metal al. Het is het genre waar ik denk ik het meest naar heb geluisterd in mijn leven. Morbid Angel is voor mij de beste death metal band of all time, maar ik luisterde ook naar andere bands, Death, Obituary, Deicide, etc. Tegenwoordig luister ik ’t een stuk minder, want het is typisch zo’n genre wat je niet op elk moment kan luisteren. Dat neemt niet weg dat die energie en agressie in bijna geen enkel ander genre te vinden is. Dat die invloeden uiteindelijk in White Stones zijn gekomen is dus niet zo gek. Ik wilde die stijl met mijn eigen sound mengen en dus gooi ik er hier en daar nog wel wat andere twists in en ik hoop dat de muziek daardoor niet te veel een smeltpan is geworden van van alles en nog wat.

Zoals ik al eerder zei vond ik ‘Kuarahy’ tof. Je begint de plaat met de titeltrack – een kort instrumentaal intro met een ostinato die blijft herhalen terwijl de onderliggende atmosfeer opgebouwd en weer afgebroken wordt. Vanwaar deze opener? 
Ik wilde een weerspiegeling van wat ik op de rest van de plaat wilde doen – het zware met het minder heftige mengen en het chaotische met het ordelijke. Het voelde daarom goed om een intro zoals dit te doen. Ik wilde de luisteraar ook gelijk meegeven dat dit geen doorsnee death metal plaat is geworden en hoe doe je dat beter dan gelijk in het intro? Ook al ben ik een fervent death metal liefhebber, heb ik zelf altijd de drang om muziek te maken die out of the box ligt en ik denk dat de muziek op ‘Kuarahy’ dat goed laat horen.

‘Rusty Shell’ is gelijk een goed voorbeeld van de shift in sound op ‘Kuarahy’ – heftig, maar nooit overdonderend en met sterke bluesy ondertonen verweven in de death metal fundering. Ik zag dat je zowel gitaar als bas hebt getracked voor deze plaat. In wat voor mindset kom je dan, als je beide instrumenten moet gaan doen voor een plaat? 
Dat was de intentie vanaf het begin – dat ik bas en gitaar zou doen. Ik heb de meeste songs en riffs ook geschreven op gitaar, dus het voelde heel natuurlijk het op die manier ook op de plaat te zetten. Ik heb alles geschreven op mijn Fender Stratocaster, en daar heb ik ook de plaat mee opgenomen. Ik wilde dezelfde sound behouden als tijdens mijn schrijfproces, hetzelfde gevoel overbrengen. Ik heb wel andere gitaren geprobeerd in de studio, maar niets klonk zo pakkend als mijn Fender. Wat betreft de solo’s heb ik wel om hulp gevraagd, hoor! Fredrik Akesson van Opeth doet de meeste grote solo’s en Per Ericsson doet de solo op ‘The One’. Ze hebben precies weten te doen waar de songs om vroegen, dus heren – bedankt!

Ik ben erg te spreken over de productie van de plaat en ‘The One’ is een perfect voorbeeld van hoe een song in dit genre hoort te klinken – punchy drums, een logge fundering in de bas en veel duidelijkheid en openheid in de dynamiek. Wat kun je me verder vertellen over ‘Kuarahy’’s productie? Was het een lastig proces, of viel dat wel mee?
Neuh, dat viel wel mee. Ik had een heel duidelijk beeld van wat ik met de sound wilde en hoe ik die klaar wilde spelen. Zo heb ik de gitaren eigenlijk precies hetzelfde gedaan als toen ik de songs schreef – op mijn Strat heb ik de gitaartrack aan de ene kant in de brug-pickup gedaan, en aan de andere kant in de hals-pickup. Ook paste ik de tone van de beide gitaarkanalen aan om weer dichter bij elkaar te komen. Verder heb ik Jaime Gomez en zijn Orgone studio in de UK kunnen gebruiken voor de mix en mastering. Het was allemaal heel makkelijk en hij had vrijwel meteen de perfecte mix voor de plaat te pakken. Ik ben megablij met het resultaat en wil hem graag gebruiken in de toekomst. ‘Guyra’ toont je gevoel voor het bouwen van atmosfeer die uiteindelijk explodeert in heftigere tonen en stijlen. Het is ook een onderdeel van Opeth’s sound, zowel pre-‘Heritage’ als daarna.

Was je tijdens het maken van de plaat bezig met wat de fans van Opeth zouden vinden van je eigen plaat?
Totaal niet. Ik wilde echt iets compleet anders doen en daar hoort ook bij dat je je niet druk maakt om wat je fans ervan denken. Ik wilde geen replica maken van iets wat er was en al helemaal niet met opzet iets maken dat “dicht bij ‘Blackwater Park lag want dat zou de fans zou goed aanspreken.” Ik begrijp natuurlijk wel dat veel Opeth fans dit album zullen luisteren en de twee bands zullen vergelijken, en ook zullen gaan zeiken dat ik ineens death metal speel terwijl Opeth dat niet meer doet. Maar zoals ik al zei – zo is het niet bedoeld. Ik heb nooit de intentie gehad om een death metal plaat uit te brengen, puur omdat Opeth geen death metal meer speelt. Ik wilde White Stones doen omdat ik death metal gewoon vet vind, klaar.

‘Ashes’ is mijn favoriet op de plaat – die double bass die maar door blijft gaan! En je vocalist Eloi komt hier echt goed tot zijn recht vind ik. Heb je zelf favorieten op de plaat, of is dat hetzelfde als vragen naar je favoriete kind?
Een beetje wel, haha! Ik zie de plaat echt als een compleet iets, en de individuele songs dienen allemaal hetzelfde doel. Wel tof dat je ‘Ashes’ gaaf vindt – dat waardeer ik enorm.

Wat kun je me verder vertellen over de gear die je op de plaat hebt gebruikt?
Zoals gezegd zijn de gitaren allemaal gedaan op mijn Fender Strat door een Dual Rectifier met het Orange kanaal, want daar zit wat minder gain op. Qua bas heb ik een 4-snaar Fender jazz bass gebruikt, maar ook een 4-snaar Warwick Streamer bass. Voor ‘Kuarahy’ heb ik een 5-snaar Sandberg California bass gebruikt. De drums zijn opgenomen op een Pearl drum set met een Pearl Master Studios snare. Meer daarvan kan ik helaas niet herinneren. Ook doe ik wat percussie op de plaat.

Je zou eigenlijk op 20 maart het Prognosis Festival spelen in Eindhoven. Het was de enige show die je tot nu toe met White Stones had staan en door het virus is die show nu afgelast… Was de show in Eindhoven echt een “once in a lifetime”  ding of komen er mogelijk nog meer shows?
Helaas kon die show niet doorgaan inderdaad, ik baal er van! Het idee is wel om wat meer shows te gaan doen, maar da’s afhankelijk van de tour cycle die Opeth doet en hoeveel vrije tijd ik daarbuiten heb. We willen allemaal echter heel graag optreden met deze band, het vuur zit er in ieder geval in. We wouden bijvoorbeeld wat festivals gaan doen, maar persoonlijk wil ik liever wat kleinere shows doen voor we daaraan beginnen. We zien het wel wanneer alles terug naar het oude keert na het virus…

Nogmaals mega bedankt dat je de tijd hebt genomen mijn vragen te beantwoorden, Martin! Is er nog iets waarmee je het interview wilt afsluiten?
Ik wil iedereen in ieder geval nog bedanken voor de interesse en we hadden jullie graag willen zien tijdens het festival in Eindhoven. We gaan onze uiterste best doen het goed te maken wanneer alles weer okay is!