Tarja
Tarja Turunen: “Als je mijn carrière een beetje hebt gevolgd, heb je kunnen zien dat ik zeker niet binnen een bepaald kader te plaatsen ben en ik heb er dan ook een hekel aan als mensen je in een hokje willen stoppen.”
Enige tijd geleden verscheen het nieuwe album van de Finse zangeres Tarja Turunen, genaamd ‘In The Raw’, en ook deze plaat bleek weer van een erg hoog kwaliteitsniveau te zijn. Natuurlijk zal Tarja altijd herinnerd worden als de zangeres van Nightwish, maar haar solo-materiaal laat overduidelijk horen dat ze dat hoofdstuk inmiddels definitief achter haar heeft gelaten. Lords Of Metal sprak met een erg enthousiaste Tarja, die uitgebreid de tijd nam en gaarne bereid was om ons de nodige informatie over haar nieuw plaat te verschaffen.
Sjak Roks Ι 15 oktober 2019
Het laatste “reguliere” studio album dat je uitgebracht hebt, zijnde ‘The Shadow Self’, zag het daglicht in 2016. Wat heeft die plaat voor je betekent zowel vanuit een commercieel als een artistiek standpunt?
Ik werk altijd erg lang voor elk van mijn platen. Dit album heeft me, eigenlijk net zoals alle andere voorgaande albums, zo’n drie jaar gekost voordat ik het uiteindelijk op de markt kon brengen, grotendeels omdat ik een toerende artiest ben en ik het toerleven niet uitermate geschikt vind om muziek te schrijven. ‘The Shadow Self’ is een erg belangrijke plaat voor me, omdat het mijn identiteit als artiest goed laat zien. Het was voor mij het begin van een ontdekkingsreis naar mezelf.
Die release werd voorafgegaan door de 9-track EP ‘The Brighest Void’, die een aantal covers bevatte en een aantal nummers die ‘The Shadow Self’ niet gehaald hadden. Wat was de intentie die je met deze EP had? Was deze bedoeld als een voorgerecht voor ‘The Shadow Self’?
Ik had simpelweg te veel nummers geschreven voor één album en had het gevoel dat deze nummers op de een of andere manier toch uitgebracht moesten worden. Daar ik geen dubbel-album wilde gaan uitbrengen, werd er samen met het label de beslissing genomen dat ‘The Brightest Void’ het startpunt moest gaan worden van ‘The Shadow Self’. Beide platen horen bij elkaar omdat ze in dezelfde periode ontstaan zijn.
In 2017 bracht je het “kerstalbum” ‘From Spirits And Ghosts’ uit, wat eigenlijk een niet-standaard Tarja release was. Wat was het idee dat je had bij het uitbrengen van deze plaat en wat was de reactie van de Tarja fanbase?
Ik wilde werken aan een kerstalbum dat hoop kon brengen naar de eenzame mensen tijdens de kerstperiode. Kerst is normaliter een gelukkig familie samenzijn, maar de harde waarheid is dat dit ook een periode is waarin vele mensen zich eenzaam en verdrietig voelen. Het is ook een periode waarin we vaak denken aan de personen die ons ontvallen zijn. Dat is de reden waarom ik een behoorlijk donker kerstalbum heb gemaakt, maar wel met een erg positief gevoel. Deze plaat is dan ook door mijn wereldwijde publiek met erg veel liefde en enthousiasme omarmt. Mijn fans houden echt van dit album.
Een jaar later kwam het live-album ‘Act II’ op de markt, die duidelijk de kracht van het studio-materiaal op het podium liet horen. Was deze plaat bedoelt om het gat tussen twee opeenvolgende studio-albums op te vangen? Hoe kijk je zelf terug op het uiteindelijke eindresultaat hiervan?
Ik denk nooit aan het vullen van gaten tussen mijn platen. Het was gewoon zo dat de tijd rijp was voor een nieuw live-album, dat is alles. Ik had in de afgelopen jaren behoorlijk wat getoerd met een excellente line-up en als zodanig was het een uitstekend idee om dit materiaal uit te brengen.
Laten we eens doorstappen naar de nieuwe plaat ‘In The Raw’. Wanneer ben je begonnen met de voorbereidingen hiervan en wat was de doelstelling die je met dit album had?
Het schrijven van de nieuwe nummers voor deze plaat zijn ongeveer drie jaar geleden gestart, maar ik heb de teksten pas in het begin van dit jaar geschreven, net voordat het hele productieproces begon. Ik wilde een sterk album uitbrengen en eventuele twijfels over mezelf achter me laten en daar ben ik gedurende het proces van creatie van deze plaat zeker in geslaagd.
Heb je not iets gewijzigd in het schrijfproces in vergelijking met voorgaande albums en zo ja, wat dan precies?
Ik voelde meer vrijheid om de muziek van deze plaat te schrijven. Het schrijven van nieuw materiaal is voor mij een erg genietbare ervaring geworden, daar ik me niet meer in een keurslijf gedwongen voel, maar helemaal vrij. Dat is een erg prettig gevoel mag ik wel zeggen. De belangrijkste ideeën voor nieuwe nummers worden nog steeds op de piano geschreven en de meer gitaargeoriënteerde nummers worden samen met mijn gitaristen geschreven. Er zijn ook een aantal songwriters betrokken geweest waar ik eerder mee heb samengewerkt, dus de grootste verandering is eigenlijk mijn totale gevoel van vrijheid geweest dat ik deze keer heb ervaren.
Een erg sterk aspect is in mijn beleving de enorme variëteit die er op ‘In The Raw’ te vinden is. Heb je bewust de grenzen van je spectrum verschoven of is het gewoonweg zo uitgevallen?
Als je mijn carrière een beetje hebt gevolgd, heb je kunnen zien dat ik zeker niet binnen een bepaald kader te plaatsen ben en ik heb er dan ook een hekel aan als mensen je in een hokje willen stoppen. Ik ben een artiest die zich zowel in de rock als in de klassieke muziek thuis voelt en dus is dit hetgeen wat je kan verwachten van mij bij een rock-album, verschillende en veelzijdige nummers. Toch kun je duidelijk horen dat dit allemaal bij mij past als je zo door het album heen luistert. Dit is wie ik ben en we moeten het daarom niet moeilijker maken dan dat het is. Ik maak gewoon muziek, zo simpel is het.
Wat zijn voor jou in het algemeen typische elementen die in een goede Tarja song aanwezig moeten zijn voordat je besluit om het daadwerkelijk op een plaat te zetten?
Het nummer moet in ieder geval gedreven worden door een bepaalde emotie en het moet een bepaalde diepgang bezitten. Eerlijk gezegd heb ik niet veel meer nodig dan dit. Als ik het gevoel heb dat een nummer het juiste gevoel uitstraalt waar ik naar op zoek ben, zal ik het op een album zetten.
Waar is de nieuwe plaat opgenomen en wie was verantwoordelijk voor de prima sound?
Ik ben zelf verantwoordelijk voor de productie en wanneer het op geluidstechnische zaken aankomt gaat alles door mijn handen. Eerst werden de drums opgenomen in Stuttgart, Duitsland en ik heb dat proces via Skype gevolgd, daar ik niet fysiek aanwezig kon zijn. Kort daarna werd de rest van de instrumenten opgenomen in verschillende plaatsen, omdat de meeste muzikanten waar ik mee samenwerk hun eigen home studio hebben en dus in staat zijn om professionele opnames te maken. Mijn zang werd thuis in Spanje opgenomen en de orkestrale stukken en arrangementen werden in Los Angeles gedaan door Jim Dooley. De uiteindelijke mix werd zoals gewoonlijk gedaan door Tim Palmer.
Heb je met dezelfde personen gewerkt voor dit nieuwe album of heb je nog wat nieuw bloed toegevoegd (buiten de gastzangers)?
Het team is min of meer hetzelfde als op mijn vorige releases. Ik ben gelukkig in staat geweest op een prima team van muzikanten om me heen te verzamelen. Zonder dit team zouden mijn platen niet klinken zoals ze doen en natuurlijk hebben ze op de een of andere manier allemaal hun eigen inbreng. Ik zoek altijd instrumentalisten die een mooie inkleuring van mijn muziek kunnen verzorgen en als zodanig heb ik dit keer gebruik gemaakt van de Braziliaanse percussionist Carlinhos Brown.
Ik vind de albumtitel erg goed gekozen, maar heeft ‘In The Raw’ ook nog een diepere betekenis voor jou?
Ik heb mezelf “in the raw” gevonden terwijl ik aan de nummers en de productie van het nieuwe album werkte. Ik wilde de sound van de plaat wat rauwer laten zijn dan op mijn vorige albums, meer in het bijzonder de gitaarsound. The eerste demo’s van de nummers die in het begin van het schrijfproces geschreven zijn, klonken erg rauw, maar dat was juist hetgeen waar ik naar op zoek was, een geluid dat niet al te gepolijst of overgeproduceerd was. De gitaren moesten erg “in your face” zijn om mijn stem goed te ondersteunen en ze klinken dan ook erg rauw en energiek. Ook qua teksten is deze plaat erg persoonlijk. Ik ben op zoek gegaan naar mezelf en deze ontdekkingstocht heeft ervoor gezorgd dat deze plaat het meest persoonlijke album ooit is geworden. Dus ik ben ook als persoon veel fragieler en kwetsbaarder…en dus een soort van “in the raw”.
Zoals aangegeven zijn de teksten erg persoonlijk en heb je jezelf behoorlijk blootgesteld naar de fans. Wat heeft je hiertoe geïnspireerd en wat wilde je bereiken met deze “personal touch”?
Ik voelde dat dit de enige manier was dit keer, om het heel persoonlijk te maken. Aan het einde van vorige jaar was ik erg vermoeid en had ik enigszins last van een burn-out. Ik had zo hard gewerkt gedurende de laatste jaren dat ik eigenlijk helemaal geen energie meer over had en dat voelde erg beangstigend. Dat was juist het moment waarop ik begon met het schrijven van de teksten voor de nieuwe plaat. Ik wist eigenlijk helemaal niet of ik wel in staat zou zijn om dit proces tot een goed einde te brengen om eerlijk te zijn. Het was dan ook een pijnlijk proces, maar het overwinnen van dit soort gevoelens hebben me juist heel erg veel sterker gemaakt. Muziek heeft zoveel kracht! Dus ja, de plaat is erg persoonlijk, maar ik hoop dat mijn luisteraard de nummers erg inspirerend zullen vinden en hun eigen betekenis eraan zullen geven. Daarop laat ik altijd voldoende ruimte voor interpretatie zodat iedereen de vrijheid heeft om zijn om zijn eigen beeld te vormen.
Als eerste single en lyric video heb je gekozen voor ‘Dead Promises’, wat wellicht een ietwat vreemde keuze is daar het waarschijnlijk het hardste nummer van de gehele plaat is. Waarom heb je gekozen voor dit nummer and waarom een lyric video in plaats van een “echte” video?
Voor mij is het absoluut geen vreemde keuze, daar ik erg hou van de energie die dat nummer uitstraalt. Het is een erg goede opener van de nieuwe plaat en pakt meteen de attentie van de luisteraars, zoals ik graag wil. De keuze voor singles en de bijbehorende video’s wordt gemaakt in samenspraak met mijn label en voor een eerste single is het logisch op daar een lyric video van te maken in plaats van een “echte”. Het is gewoon een andere vorm van promotie.
Op dit nummer is Soilwork zanger Bjorn Strid aanwezig als gastzanger. Waarom vond je dat dit nummer mannelijke vocalen nodig had en hoe ben je bij Bjorn terechtgekomen? Wat vind je van zijn bijdrage op dit nummer?
Toen ik mijn eigen zang aan het opnemen was, dacht ik eraan om ook een mannelijke zanger toe te voegen en de eerste die in mijn gedachten opkwam was Bjorn. Ik ben al sinds lang een groot fan van zijn stemgeluid en ik wist dat hij de reikwijdte van de melodie in het nummer gemakkelijk aankon. Ik heb dit nummer natuurlijk wel voor mijn eigen stem geschreven en zoals altijd is er sprake van een bepaalde uitdaging als je er een duet van maakt. Ik ben erg tevreden over zijn bijdrage aan het nummer. Hij heeft het echt tot een hoger niveau gebracht en zeer smaakvol ingekleurd.
Als tweede single is ‘Railroads’ gekozen, wat ook een behoorlijk heavy maar tegelijkertijd ook melodieus nummer is en waarvoor ook een clip is opgenomen. Waarom de keuze voor dit nummer als tweede single?
Zoals eerder aangegeven worden dit soort beslissingen genomen in samenspraak met het label. Deze keer wilde ik mijn fans betrekken bij het creatieve proces en heb ik ze gevraagd om me video clips voor dit nummer in te sturen, wat dit project wel een grote emotionele lading gaf. Ik heb zoveel getalenteerde volgers over heel de wereld en hun bijdrage in de video is erg fraai.
Ga je nog meer video’s maken in de nabije toekomst en zoja, voor welk(e) nummer(s)?
Er is nog een video gemaakt voor het nummer ‘Tears in Rain’.
Wat is naar jouw mening op dit moment nog de waarde van een video daar er tegenwoordig erg weinig mogelijkheden meer zijn om deze te laten zien?
Het is gewoonweg nog een erg goed promotiemiddel. Natuurlijk is de tijd veranderd en de gehele muziekindustrie heeft het moeilijk, maar als artiesten moeten we door en zo goed mogelijk onze producten blijven promoten. Natuurlijk is het juist moeilijk voor alle niet mainstream artiesten om goede video’s te blijven maken tegenwoordig, daar de budgetten veel kleiner zijn en platen niet meer zo veel verkopen als vroeger.
Je gebruikt heel regelmatig gastzangers op je albums en deze keer heb je gebruik gemaakt van de al eerder genoemde Bjorn Strid, also Lacuna Coil’s Cristina Scabbia (on ‘Goodbye Stranger’) en Kamelot’s Tommy Karevik (op het fantastische ‘Silent Masquerade’). Hoe ben je ben hun terecht gekomen en wat vind je van hun bijdrages?
Het is eigenlijk best grappig dat, toen ik klaar was met het songwriting proces voor deze plaat, ik het gevoel had dat er geen duetten op zouden staan, ondanks het feit dat ik altijd graag samenwerk met anderen. Dus de nummers die uiteindelijk duetten zijn geworden waren oorspronkelijk niet met dat beeld geschreven, maar dat is gedurende het verder proces zo ontwikkeld. Met Cristina was ik al jaren van plan om iets samen te doen, daar we al heel lang vriendinnen zijn en samen al erg lang in de scene rondlopen. Ik vond ‘Goodbye Stranger’ daar nu het perfecte nummer voor en eigenlijk markeert dat nummer onze “zusterschap” in metal. Ik wilde dat haar stem erg prominent aanwezig zou zijn in het nummer daar ‘Goodbye Stranger’ erg rauw klinkt en ik vind dat onze stemmen samen erg krachtig klinken en onze combinatie het nummer meer intimiteit geven. Ik ben dan ook zeer vereerd dat Cristina aanwezig is op mijn album. Tommy heeft me gewoon weggeblazen met zijn bijdrage op ‘Silent Masquerade’! Hij heeft een prachtig vocaal arrangement gemaakt en als zanger is hij gewoonweg super en dat laatste heeft me er toe gebracht om hem te vragen om een bijdrage in dit nummer te leveren.
Eén van de absolute hoogtepunten van de gehele plaat is voor mij de prachtige ballad ‘You And I’, waarbij jouw vocale capaciteiten erg op de voorgrond treden. Wat zijn in jouw beleving de sterkste momenten van de nieuwe plaat en waarom?
De plaat is als een reis voor mij en alle nummers zijn exact bedoeld zoals ze op het album staan, precies in deze volgorde. Ik heb heel goed nagedacht over het totaalplaatje en de volgorde van de nummers. Er zijn momenten zoals ‘You And I’ die je zullen kalmeren, maar er is ook een nummer zoals ‘Golden Chamber’ wat je normaal niet op een metal album zult vinden. Dus die twee maken erg duidelijk het verschil voor mij.
Het genoemde ‘The Golden Chamber’ is een bijna filmisch stuk dat behoorlijk afwijkt van het overgrote gedeelte van het material dat op ‘In The Raw’ te vinden is. Hoe ben je op het idee voor dit nummer gekomen en was je niet bang dat het nummer te afwijkend was?
Het nummer wijkt inderdaad erg af van de rest, maar dat was juist het idee. Ik ben absoluut niet bang om dit soort nummers te schrijven. Ik haal heel veel vreugde uit het schrijven van muziek en zeker als het gaat om dit soort tracks. Ik heb het nummer geschreven met mijn vriend Jim Dooley, die vaak muziek schrijft voor films. Ik werk al samen met hem vanaf mijn allereerste solo-album en ik wilde dit keer een nummer opnemen waar mijn voorliefde voor film overduidelijk in naar voren kwam en dit is waar we op uit kwamen. ‘The Golden Chamber’ symboliseert ons innerlijke centrum, de perfecte thuishaven die we allemaal willen vinden.
Als je de nieuwe plaat vergelijkt met de vorige, wat zijn dan de grootste verschillen en/of verbeteringen volgens jou?
In mijn beleving zijn de nummers een stuk volwassener geworden. Verder is het bandgeluid een stuk rauwer en klinkt mijn stem veel natuurlijker.
Ik denk dat je als zangeres nog verder doorontwikkeld bent en dat je nog veelzijdiger bent geworden op deze nieuwe plaat. Hoe kijk je terug op je eigen performance en je ontwikkeling als zangeres?
Ik hou van het feit dat ik me tegenwoordig beter kan uiten met mijn stem. Ik heb veel getraind hierop in de afgelopen Jaren en deze training is van vitaal belang geweest om de progressie die je op dit nieuwe album hoort te bewerkstelligen. Ik wil natuurlijk continue door blijven ontwikkelen als zangeres, daar dit mij kracht en vrijheid geeft.
Niet allen de muziek op ‘In The Raw’ is van een hoog niveau, maar zeker ook het artwork. Wie was hier verantwoordelijk voor en is er een link naar de teksten op de plaat?
Het creatieve idee achter het artwork is van mij afkomstig en ik heb de locatie voor de foto’s uitgezocht en het verhaal hierachter. Samen met fotograaf Tim Tronckoe hebben we dan verder gewerkt aan het concept. Toen ik het concept aan het bedenken was, had ik al het plan opgevat om de plaat ‘In The Raw’ te noemen. Ik realiseerde me dat goud als natuurlijke substantie een “rauw” element is en toen vielen de puzzelstukjes in elkaar. Ik wilde dat het goud op het album de combinatie weergaf tussen geavanceerde en verfijnde orkestratie, dik aangezette koren en mijn klassiek getrainde stem aan de ene kant en de rauwe, heavy muzikale kern aan de andere kant. Mijn beeld, stijl en de looks van mijn albums zijn net zo belangrijk voor me als de muzikale component.
Het enige enigszins negatieve commentaar dat ik kan hebben is dat er maar tien nummers op het album te vinden zijn. Heb je nog meer nummers geschreven en/of opgenomen die niet op de plaat verschenen zijn en zo ja, wat gaat daar dan mee gebeuren?
Ik had nog een paar andere nummers in de pijplijn, maar die bleken niet echt geschikt voor dit specifieke album. Misschien dat die het daglicht zullen gaan zien op een mogelijke volgende release, maar dat valt nog te bezien.
Het album is uitgebracht op 30 augustus, maar wat waren je eigen verwachtingen ervan?
Ik voelde een grote mate van voldoening toen ik de laatste teksten had afgerond. Ik wist dat ik er alles aan gedaan had om met het best mogelijk album te maken en tegelijkertijd had afgerekend met mijn persoonlijke onzekerheden en problemen. Nu dat de plaat daadwerkelijk beschikbaar is, ben ik alleen maar superblij met het resultaat. Ik wil echt gaan toeren om de nummers aan de wereld te tonen!
In september heb je in Rusland gespeeld, Zuid-Amerika staat voor oktober en er zijn ook een aantal data in Spanje aangekondigd voor maart 2020. Wat kunnen we nog meer verwachten qua toerdata in de nabije toekomst
We zijn continue meer en meer data aan het toevoegen. Ik zie de gehele wereld als mijn territorium, dus je zult me zeker overal en nergens zien optreden gedurende de komende twee jaar.
Je bent al behoorlijk lang aanwezig in de muziekscene. Wat zijn voor jou persoonlijk de hoogtepunten en wellicht ook dieptepunten geweest en wat zijn dromen die je als artiest nog steeds wil laten uitkomen?
Het begin van mijn solocarrière was zowel een hoogtepunt als een dieptepunt voor me. Het was een zeer moeizaam begin, maar ik heb enorm hard gevochten om mijn eigen weg te vinden en ik moet dan ook zeggen dat ik op dit moment zeker mijn droom aan het waarmaken ben. Muziek heeft mijn leven enorm veel betekenis gegeven en mijn trouwe luisteraars zijn er altijd om juist dat mogelijk te maken. Ik voel me dan ook zeer nederig en tegelijkertijd bevoorrecht om muziek te maken die me een bepaalde mate van vrijheid geeft. Ik hoop alleen maar dat ik gezond en sterk genoeg blijf om alle uitdagingen die op me af zullen gaan blijven komen het hoofd te bieden. Ik heb altijd de grenzen tussen de metal en klassieke muziek proberen te slechten, want dat is juist wie ik ben. Je kunt mijn voorliefde voor zowel de metal muziek en de klassieke muziek niet bij me wegnemen, daar deze complementair aan elkaar zijn. Ik hoop dat ik nog veel meer te bieden heb als songwriter naar de toekomst toe!
Oké Tarja, ik wil je bedanken voor je bereidheid om mijn vragen te beantwoorden. Is er nog iets dat we niet besproken hebben en dat je kwijt wil aan onze lezers?
Ik wil iedereen graag bedanken voor al de liefde en support! Hope to see you on the road soon!!!! Keep on rocking!!!! Love you!!!!
Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.