Het heeft vast iets met de tijd van het jaar te maken. In deze grauwe, kille en duistere laatste dagen van het jaar vallen niet alleen de bladeren van de bomen, de nieuwe black metal albums vliegen ons ook om de oren, de een nog grimmiger en naargeestiger dan de ander. Het debuutalbum ‘Geist und Hexerei’ van het duo Ernte herinnert er ons fijntjes aan dat we Zwitserland niet mogen vergeten als broedplaats van extreme metal. De band van multi-instrumentalist V. Noir en zangeres annex bassiste Witch N. mag zijn muziek dan wel True Hellvetic Black Metal noemen, het grijpt niet terug naar lokale helden zoals Celtic Frost. Nee, het Zwitserse Ernte is nadrukkelijk geïnspireerd door de tweede black metal golf, de Scandinavische variant zullen we maar zeggen. Dat betekent dat we – als we het intrigerende intro met viool en meditatief belletje buiten beschouwing laten – vooral veel blastbeats, krijsende zang en snelle gitaarriffs voor de kiezen krijgen.

Dat eerste nummer ‘Prozession’ was nochtans veelbelovend en zonder verzengend gitaargeweld, maar met angstaanjagend gekrijs en venijnig vioolgekras ijzingwekkender dan alle zeven nog volgende nummers bij elkaar. Het is jammer dat het duo er hierna voor kiest om vooral de platgetreden black metal paden te betreden en dat te doen met songmateriaal dat weliswaar niet slecht is, maar over het geheel genomen vaak net die punch mist om het echt interessant te maken. Witch N. beschikt dan weer wel over een indrukwekkende strot en doet de volle 34 minuten die dit debuut duurt haar (bij-)naam eer aan. Als een 21^e eeuwse Lilith schreeuwt, grunt en gilt ze zich door elk nummer en is hiermee de stille kracht van Ernte. Puristen zullen wellicht vallen over het feit dat de drums voor het merendeel geprogrammeerd zijn, niet zo trve dus, maar de echte makke van ‘Geist und Hexerei’ zit hem wat mij betreft in de eenvormigheid van het geheel. Ondanks diverse tempowisselingen lijken de nummers erg op elkaar en daardoor blijft er weinig hangen van wat er op ‘Geist und Hexerei’ gebeurt. Het debuut van Ernte is in vele opzichten vergelijkbaar met dat van Doodswens, dat op exacte dezelfde dag verscheen. Alle overeenkomsten ten spijt zijn er ook grote verschillen en het belangrijkste verschil is dat Ernte weliswaar harder en meer “black metal” is, maar toch minder indruk maakt. Hardcore fans van bijvoorbeeld Satyricon of Darkthrone zullen zich best vermaken met Ernte, het zal een stuk lastiger zijn om de minder fanatieke black metal liefhebber te overtuigen.