De heren van de Zweedse death metal Band Deranged zijn inmiddels haast veteranen te noemen. De groep werd al in 1991 opgericht en timmert dus al bijna dertig (!) jaar aan de weg. Dat is ook goed te horen op de nieuwe boreling ‘Deeds of Ruthless Violence’ dat op 27 maart jl. verscheen. Al die jaren van oefenen en optreden hebben hun vruchten afgeworpen, want uitleggen hoe je een gitaar vast moet houden hoef je deze mannen niet.

Ook niet hoe je een lekkere gore death metal tekst schrijft, trouwens. Fans zullen hun vingers aflikken bij titels als Carnal Provisons Of The Rotten Masses’ of (mijn favoriet van dit album) ‘I Send You Half The Kidney I Took’. Muzikaal is gaat Deranged van hard via harder naar allerhardst (of allersnelst, luister naar die blastbeats van drummer Rikard Wermen!) maar houdt daarbij de basis van een goed stukje Zweedse death metal hoog in het vaandel: hoe hard en zwaar ook, het blijf allemaal enorm swingen zodat je nekspieren na het beluisteren van dit album absoluut geen training meer nodig hebben. Voor een week.

Deranged heeft een nieuwe zanger: Johan Bergström. De man heeft een rochel die precies bij de muziek past en dus moet je de teksten van de nummers meelezen met het tekstvel of CD-boekje, want te verstaan zijn ze absoluut niet. Precies zoals het hoort dus. Ook de productie is er eentje die je verwacht bij een Zweeds death metal product: zwaar, modderig vet en heel smerig. Naast Bergström valt trommelaar Wermen extra op; hij maakt tijdens de iets tragere stukken veelvuldig gebruik van zijn (vele) bekkens en zijn blastbeats zijn superstrak ingespeeld. Doordat de band het tempo op alle tracks ongeveer gelijk houdt (op een intro hier en daar na) gaat de muziek mij op een gegeven moment wel wat vervelen. Tot de zevende track is de variatie is ver te zoeken. Nou verwacht ik niet direct dat een band als Deranged ineens met een powerballad aan komt zetten maar u snapt wat ik bedoel. Gelukkig komt ‘Quarantine Required For Living Entities’ (had de band een vooruitziende blik?) net op tijd; het ligt qua tempo een stuk lager dan de rest zodat de luisteraar toch even naar adem kan snakken.

Samenvattend is het tiende (!) werkstuk van Deranged erg geslaagd te noemen. Voor de vinylfanaten is het album ook uit op wit/blauw splattervinyl maar ook op een reguliere zwarte plak.