Er zullen maar weinig bands zowel gehaat als geliefd zijn als het Duitse metal instituut Debauchery.

Zanger Gurrath en zijn bloedbroeders Drakornaut Bloodbeast en Drakornaut Gorezilla leveren hier maar liefst drie albums tegelijkertijd af. Het hoofdalbum is ‘Monster Metal’ gebracht door Debauchery zelf. Het alterego Balgaroth vertolkt vijf Debauchery nummers in het Duits en als afsluiter krijg je album drie waar ze onder de naam Blood God nog eens zeven Debauchery nummers brengen als een klassieke heavy metal act. Alles samen is dit goed voor maar liefst honderd en zes minuten speeltijd. Nu is er rond de band al een cultus ontstaan met onder andere actionfiguurtjes en ook label Massacre steekt heel wat moeite in de toch wel mooie uitgaves. De rode draad is nog steeds de bloedige fantasiewereld van het Debauchery universum. Dat wordt vertaald in een combinatie van bescheiden riffs genre AC/DC, teksten over een fantasiewereld waar metal in wordt verheerlijkt genre Manowar en een uitzonderlijk zware gruntende zangstijl die aan Six Feet Under doet denken. Toch is het te gemakkelijk om de band hiermee af te schrijven. Manowar en AC/DC hebben miljoenen albums verkocht en Chris Barnes is een legendarische death metalzanger. En eerlijk is eerlijk, af en toe is het heerlijk om eens een ongecompliceerd album zonder technische hoogstandjes op te leggen waar headbangen, zuipen, meezingen en feesten tellen. En dat is waar Debauchery meester van is. Opener van dienst is het reeds als single verschenen ‘Bloodking’ met een gastbijdrage van Tim ‘Ripper’ Owens. Een nummer dat na enkele speelbeurten ultraverslavend blijkt te zijn want de heavy metal met gruntzang en de uithalen van Ripper blijkt over een ijzersterk refrein te beschikken en de woorden ‘Hail The Bloodking’ zinderen nog lang na. Opvolger ‘Skull Mountain’ heeft die demonische grunt en is in al zijn eenvoud best catchy te noemen. Zangpartijen die lijken op een doodsrochel en bij tijden een buitensporig Duits accent laten horen. ‘Debauchery Warmachine’ heeft dan terug zo een opzwepende AC/DC riff en op ‘Metal To The Bone’ hoor je die wah wah pedaal waar Kirk Hammett bekend is met geworden. Nog zo een meezinger is ‘Hate Kill Murder’ waar de titel repetitief het hoofdbestanddeel van de tekst vormt. Het deed me zelfs een beetje denken aan ‘Hail And Kill’ van Manowar.

Afsluiten doen ze met ‘Warmachine Of The Chaos Gods’ dat live na de nodige liters bier en met enkele halfnaakte vrouwen op het podium het alweer uitstekend zal doen.

Onder de naam Balgeroth met het album ‘Böse Bis Ins Blut’ krijg je vijf nummers van het album in het Duits te horen. Opvallend is dat ‘Blutgott’ (Duitse vertaling van ‘BloodKing’) nog steeds uitstekend klinkt en bewijst dat het een sterk nummer is. Het derde album is er onder de naam Blood God en noemt ‘Metal To The Bone’. Het bevat zeven nummers in heavy metal stijl en zang waarbij die laatste nog het meest doet denken aan Accept in hun Udo Dirkschneider periode. Beschouw dat als een puur bonusalbum met een fungehalte en zeker niets meer.