Das Oktober Metal Fest – Klokgebouw, Eindhoven (NL) – 19 maart 2022
“We hoeven niet uit te leggen, dat na twee jaar aan banden te zijn gelegd, ‘Das Oktober Metalfest garant voor een feestje. Dat klopte de organisatie Loudnoise, klokgebouw en artiesten hebben dit dan ook zeker waargemaakt.”
Het was alweer een tijd geleden dat we een festival mochten bezoeken. Het nog te nemen drempeltje, de 1G test, was voor velen dan ook geen probleem om in het klokgebouw een feestje te gaan bouwen. Iedereen gezond naar binnen, bier in overvloed om de virussen in toom te houden. Jetzt geht los.
8 februari 2021 I Tekst: Perry Boleij; fotografie: Hans Lievaart
Het Klokgebouw in Eindhoven is zeker in het begin niet vol. Dit komt deels omdat de rij van het testen voor toegang erg lang is. Maar de organisatie is hier perfect op voorbereid, dus zonder al te veel problemen is iedereen snel klaar voor de eerste band.
Het uit Antwerpen afkomstige BARK mag om drie uur de spits afbijten. Dat doen ze allerminst slecht. Ook voor de Antwerpse formatie was het toch even wennen, maar bij het 3e nummer groovet het pas echt goed en er ontstaat na een tijdje zelfs een 4 mans moshpit. De interactie met het publiek is dan ook goed, zanger Ron Bruynseels heeft zelfs nog tijd om het publiek op hun leeftijd en drankgebruik te controleren. Bark lijkt wel een op hol geslagen trein en dat is een goed begin voor wat er komen gaat.
Er zitten nauwelijks pauzes tussen de bands en dat zorgt ervoor de het publiek zich als een golf tussen de podia beweegt. Een fantastisch gezicht om te zien. Op naar stage zwei waar de tweede band PENE CORRIDA hun opwachting maak. Deze band vormt je favoriete popsongs om in metalsongs en dat doen ze eigenlijk echt wel goed. Ik moet toegeven, ik was vooraf best wel sceptisch maar vind het wel geinig om de popsongs te ontdekken in de metal die ze spelen, soms duurt het even voordat je de nummers herkent. Er komen covers voorbij van onder andere Captain Jack en Adele. Het is een strakke show met een hoog feestgehalte, inderdaad popmuziek on steroids. Een hele leuke band om het feest echt opgang te brengen wat Pene Corrida dan ook meer dan is gelukt.
Onderweg richting stage eins voor de 3e band van vandaag merk je goed dat het gezellig druk wordt, goed te zien dat we er weer klaar voor zijn om een festival te doen. DEAF FOREVER de Motörhead coverband uit Eindhove, staat in de startblokken om af te trappen. Als je je ogen dicht doet zou je bijna zeggen dat het Lemmy en consorten is die bezit genomen hebben van het podium. Deaf Forever speelt een aantal voor mij onbekende songs, maar er komen uiteraard ook wel wat meezingklassiekers voorbij als ‘Overkill’ Het is zeker een strakke show en een ding is zeker, iedereen is wakker.
Op stage zwei komt dan het gevestigde Utrechtse MARTYR, dat al vele jaren actief is en net hun 5e studio album uitgebracht hebben, ‘Planet Metalhead’. Van deze band verwacht ik veel en heb dan ook zin in het optreden. Een kleine tegenvaller was echter dat bij de 1e drie nummers het geluid toch echt veel te hard staat. Dat overschaduwde helaas de ijzersterke performance die zanger Rob van Haren en zijn maten normaal wegzetten. Dat werd wel iets beter na verloop van tijd maar het werd nooit Martyr waardig. Dat is heel jammer want de stem van Rob niet echt goed uit de verf, al met al jammer voor de band ik had hier meer van verwacht. Leuk was wel dat de grimreaper nog even langs kwam.
Het wisselen van stage werkt op zich wel goed, maar ik heb het gevoel dat er net iets te weinig tijd tussen de bands zit. Fysiek is dit wel te doen, maar een ouwe mens als ik kan ook nog wel even rust aan zijn oren gebruiken en ik denk dat de security mensen ook iets meer tijd nodig hadden, want die kwamen soms te laat bij het ander podium aan.
GRACELESS is een death / doom band naar mijn hart en die komen nog uit Nederland ook. Hoe gaaf is dat? Mijn verwachting is hoog want als je de cd’s van Graceless luistert, is dat echt van hoge kwaliteit. Nou die verwachting hebben ze waar gemaakt. Aan het geluid was veel aandacht besteed, wat resulteerde in een superstrak en goed optreden. Ik was ondanks mijn hoge verwachtingen zelfs nog verrast over deze show. Deze band bewees maar weer eens dat we af moeten van het beeld dat live metal altijd kei hard moet staan. Ik had niet eens oordoppen nodig, en natuurlijk na 30 jaar live muziek in mijn oren ben ik wel een beetje minder horend geworden. Zanger-gitarist Remco Kreft heeft zelfs aandacht voor de oorlog in Oekraïne terwijl ze geen politieke band zijn. Dit optreden is één van mijn hoogtepunten van de dag.
Dan weer op naar stage zwei voor het Belgische CYCLONE, een onvervalste thrashband met een aardige staat van dienst. Ze spelen een gevarieerde set uit hun discografie. Dus er kwamen wel enkele vette songs voorbij zoals: ‘Fighting The Fatal’ en ‘In The Grip Of Evil’ van hun eerste langspeler ‘Brutal Destruction’. Van het album ‘Inferiour To None’ uit 1990 komen onder andere ‘Throw The First Stone’ en ‘I’m The Plague’ voorbij; stuk voor stuk goede thrash nummers. Zanger Guido Gevels wil ons ook nog vermaken met een achterwaartse val, maar heft gelukkig geen schade opgelopen. Hij is goed bij stem en door de gitaartandem Kevin Verleysen en Stefan Daamen wordt het een mooie set om naar te kijken en luisteren.
TROLLFEST heeft zijn nummers in “trollsprak”, een mix van het Duits en Noors dat is voor mij niet echt te verstaan maar het is wel een leuk gegeven. Ik ga hier redelijk onvoorbereid naar kijken en luisteren. Als ik de 1e bandleden op zie komen denk ik al oei dat wordt feest en dat wordt het ook. Maar wat zien de mannen eruit met hun flamingopakjes aan. Maar gevarieerd is het wel en muzikaal zit het wel goed in elkaar. Het is wel een beetje een rommeltje op het podium. Het geluid is niet slecht maar op 1 of andere manier krijg ik het niet helemaal verwerkt. Maar dat ligt aan mij want de response van het overgrote deel van het publiek is geweldig. De gimmick staat als een huis en het is wel leuk om al de verschillende muziek stijlen te horen. Deze band past wel erg goed op dit festival alleen het is niet helemaal aan mij besteed je kunt ook niet alles leuk vinden toch.
NANOWAR OF STEEL speelt Italiaanse folkmetal en neemt zichzelf niet zo serieus, heb ik het gevoel. Maar wat ze doen, doen ze wel goed en dat vind ik wel interessant aan dit muzikaal collectief. Live is dit echt strak en het geluid is hier ook weer goed te noemen. Als je de tracklist bekijkt waar nummers op staan als ‘Barbie Milf’, ‘Kaptn. Iglo’ en ‘Norwegian Reagaeton’, dan weet je al hoe laat het is, tijd voor een muzikaal feestje. En met geintjes als een oproep naar een rare vogel is het compleet. Alle respect voor deze heren met een origineel concept, want het is tegenwoordig lastig om iets origineels te vinden in de muziekwereld.
Bij EVILE is de band het 1e nummer een beetje zoekende, maar dat wordt snel hersteld en dan kunnen ze putten uit hun 5 full length albums tellende discografie. Het is een steady show van deze Engelse heren. De zang van Matt Drake is goed en zuiver. Hij is ook degene die bezorgd is om iemand in de pit en legt zelfs de show stil om te vragen hoe het gaat met de mosher. Wat ik begreep was dat er geen ernstige schade was. Er komen wel wat goede thrash nummers voorbij zoals: ‘Paralysed’, ‘Gore’, en ‘Thrasher’. Ik heb genoten van deze show en aan de reacties in het publiek te zien nog meer mensen met mij. Het bier vloeit rijkelijk en met de 1 liter skull pullen kom je ook niet gauw tekort.
DESTRUCTION heeft geen verdere introductie nodig. De Duitse heren hebben hun strepen wel verdiend in de metal wereld. Hun nieuwe cd ‘Diabolical’ zal 8 april het levenslicht zien. Ze doen een set met van alles uit hun stapel platen die ze vanaf 1985 uitgebracht hebben waaronder: ‘Deathtrap’, ‘Mad Butcher’, ‘Tormentor’, ‘Thrash Till Death’ en ‘Bestial Invasion’ en het titelnummer van de nieuwe cd komt ook nog langs. Het is een goede show en het publiek zingt luidkeels mee terwijl de moshpit lekker in beweging is.
De meeste teksten van KORPIKLAANI zijn als bekend in het Fins met veel traditionele instrumenten gemixt met metal. Dit vind ik wel een leuk gegeven en het klinkt ook niet slecht maar het is geen geheel op het podium heb ik het gevoel. Het kan er ook mee te maken hebben dat mijn grootste interesse in metal niet noodzakelijk hier ligt, hoewel ik het altijd wel leuk vind als bands de randen van hun genre opzoeken en overschrijden. Maar het publiek geniet met volle teugen en dat is na twee jaar lockdown geweldig om te zien.
Ik heb een leuke dag gehad en het was fijn dat we weer eens naar een festival konden. Daar was ik wel weer eens aan toe en ik denk wel meer mensen. Een leuk item van dit festival is toch wel de skullpul en daar wordt ook gretig gebruik van gemaakt. Voor een tientje kun je hem vullen met bier… 1 liter wel te verstaan.