Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Max  Hendriks (drums): “Black Rabbit is eigenlijk een band die keihard schopt tegen alle stereotypes in de metal.”

De Apeldoornse thrash/death metal band Black Rabbit is een serieuze speler in de huidige metal scene in Nederland. De jongemannen hebben zojuist een uitstekend album uitgebracht en dat het de band ernst is blijkt wel aan de aanpak van de presentatie van ‘Hypnosomnia‘; het album werd jongstleden 24 maart in zijn geheel aan het publiek voorgesteld in het prestigieuze theater “De Gigant” in de hometown van de band. Voor een vijftiger als uw interviewer is het mooi om te zien dat de thrash metalbeweging zich voortzet in nieuwe generaties. Het gesprek dat ik met drummer Max en zanger Nino had, vond een paar dagen voor het optreden in Apeldoorn plaats.
Erik Boter Ι 29 maart 2023

Hallo mannen, fijn dat jullie even de tijd nemen om met Arrow Lords of Metal te kletsen. Ik heb jullie nieuwe album ‘Hypnosomnia’ gerecenseerd en ik moet zeggen dat ik best onder de indruk ben van de plaat.
Max: ja, leuk, dat hebben we gezien. Ik vond het een toffe review.

Dat zag ik aan jullie reactie op de Facebook pagina. Wat vond precies tof aan het verhaal?
Max:  laat ik voorop stellen dat ik niet van reviews lezen hou, ik hou eigenlijk überhaupt niet van lezen, maar er werd heel speels verteld over het album en er werden referenties bijgehaald dat ik dacht van ‘deze persoon kent zijn shit’. Die Monty Python referentie, maar ook de Grindpad referentie vond ik heel toevallig…

En dat terwijl ik op het moment van schrijven nog niet wist dat jij ook in Grindpad drumt, daar kwam ik vanmiddag pas achter toen ik dit interview aan het voorbereiden was..
Max: ooh, echt? Des te leuker dat je ze hebt genoemd.

Wat voor mij als ‘Oudere Jongere’ bijzonder leuk is om te zien en horen, is dat de aloude thrash metal beweging voortleeft in een volgende generatie jonkies, wat geldt voor jullie, maar ook voor een band als Grindpad dus.
Max: ja, de thrash invloeden zijn denk ik wel hoorbaar, maar uiteindelijk gaat het natuurlijk wel om je eigen plaatje.

Tuurlijk. Nino, hoe werkt dat voor jou? De muziek van Black Rabbit is dan wel voor een gedeelte op thrash metal geschoeid, maar jouw vocalen gaan weer meer richting death metal.
Nino: zingen is voor mij min of meer als een grapje begonnen. Ik ben van huis uit eigenlijk gitarist en ik heb een periode veel van de muziek van Death gespeeld. Chuck (Schuldiner, ALOM) was natuurlijk naast gitarist ook de zanger in Death en dat inspireerde mij om daar ook mee te experimenteren, met gitaarspelen en zingen tegelijk, snap je? Bij Death merk je dan wel dat de gitaar- en zanglijnen zodanig op elkaar zijn afgestemd dat er een lekkere ‘flow’ in zit. Ik zing wel wat lager dan Chuck altijd deed. Ik heb verder niet echt voorbeelden als het om mijn zang gaat, het is toch meer experimenteren met mijn eigen stem geweest om er achter te komen welke zangstijl het beste bij me past. Toen we ons nummer ‘Taken By The Devil’ (een single uit 2020) aan het opnemen waren viel wat dat betreft het kwartje pas echt. Ken je de band Necrophagist?

Nee, nooit van gehoord.
Nino: Dat was een heel technische death metal band uit Duitsland, ze bestaan inmiddels niet meer en hebben maar twee albums gemaakt. De vocalen van de zanger van deze band waren echt onwijs laag en bruut. Als ik dan één inspiratie zou moeten noemen, dan is het de zanger van deze band: Muhammed Suicmez.

Je zei net dat je van oorsprong een gitarist bent, heb je dan ook gitaar gespeeld op ‘Hypnosomnia’?
Nino: nee, ik speel geen gitaar in Black Rabbit. Dat doen Jelle en Hidde nog steeds bij ons. Ik speel gewoon voor mezelf, omdat ik dat leuk vind. Ik ben ooit begonnen als drummer zelfs, dat heb ik een jaar of vijf gedaan denk ik. Het spel Guitar Hero inspireerde me echter om de trommels in te wisselen voor een (echte) gitaar.

Speel je ook niet in een ander bandje? Max combineert Black Rabbit immers ook met Grindpad.
Nino: Nee, Black Rabbit is mijn enige band, momenteel. Black Rabbit is ook mijn allereerste band trouwens.

Hoe ben je bij ze terecht gekomen dan?
Nino: Ik was niet eens op zoek op dat moment, maar volgens mij is dat via de socials gegaan. Een vriend van mij had op Facebook een het bericht geliked dat de band een vocalist zocht, en dat was net in de periode dat ik zelf aan het hannesen was met gitaar en zang. Ik heb het toen geprobeerd. Ik had geen idee hoe serieus ze waren met de band maar ik dacht gewoon “Fuck It”, ik probeer het gewoon. Ik werd aangenomen maar daarna waren de eerste optredens nog niet van het niveau waar ik wilde zijn. Ik moest toen nog echt mijn definitieve vorm vinden wat dat betreft.

Je onervarenheid op dat gebied is op ‘Hypnosomnia’ absoluut niet terug te horen, dat is toch best een knappe prestatie, vind ik. En je rol als frontman dan? Dat was dan ook allemaal nieuw voor je.
Max: hahaha!

Nino: ja, dat klopt. Ik weet nog wel dat de eerste twee shows die ik met Black Rabbit deed, eentje in België en eentje in Groningen, dat ik toen heel zenuwachtig was. Maar ik heb me erdoorheen geslagen, ook omdat die shows gezellig klein, en het echte feestjes waren. We hebben ook een aantal ‘seated’ Coronashows gedaan wat voor het publiek en voor de sfeer natuurlijk volkomen kut was, maar voor mijn ontwikkeling als frontman niet verkeerd uitkwam omdat ik me op het podium daardoor nog wilder ging gedragen, hahaha.

Max, hoe is het om drummer te zijn in zowel Black Rabbit als Grindpad, is dat goed te combineren?
Max: ja, dat is eigenlijk helemaal niet zo moeilijk. Het zijn twee totaal verschillende bands, er heerst een andere dynamiek, ook door de leeftijd van de bandleden. Bij Grindpad ben ik de jongste, bij Black Rabbit de oudste, om maar wat te noemen. Mijn input in Black Rabbit is veel groter dan bij Grindpad, bij Black Rabbit schrijf ik bijvoorbeeld alle drumparts die worden opgenomen; bij Grindpad drum ik nu de partijen van mijn voorganger. In Black Rabbit kan ik dus mijn artistieke ei veel beter kwijt.

Hoe schrijven jullie de nummers in Black Rabbit eigenlijk? Is dat een bandproces of levert een bandlid een compleet nummer aan?
Max: dat is op het nieuwe album eigenlijk heel verschillend gegaan. Je moet niet vergeten dat dit album is geschreven in de Coronaperiode. Daardoor zijn veel riffs thuis ontstaan en middels doorsturen van files tot complete nummers uitgegroeid. Maar toen het weer kon hebben we ook in de oefenruimte met z’n allen op basis van één riffje een compleet nummer uitgewerkt. We hebben het hier dan over de muziek want de teksten en vocalen zijn toch het meeste thuis uitgewerkt en opgenomen toch, Nino?

Nino: ja, dat klopt. Het meeste heb ik geschreven op basis van gedeeltelijk of geheel uitgewerkte demo’s van de anderen. Dus ik heb de melodielijnen van de vocalen bedacht maar ook de teksten geschreven. Het concept stond al wel redelijk vast voordat ik de teksten verder uitwerkte.

Je hebt het magische woord genoemd: ‘concept’. Is ‘Hypnosomnia’ een conceptalbum? Ik heb de teksten vooraf niet gelezen (dat kan na de release gelukkig wel, de teksten staan afgedrukt in het CD boekje) maar alles aan de presentatie van het album, van het artwork tot aan de bandfoto’s toe, deed mij al vermoeden dat jullie een concept wilden overbrengen.
Nino: het album is inderdaad een verhaal dat chronologisch in elkaar zit. De bandnaam is ook onze  bandmascotte geworden en hij speelt ook weer een rol op het nieuwe album, zo je wilt. Dus de Black Rabbit van onze EP ‘Warren Of Necrosis’ (2020) keert terug op ‘Hypnosomnia’. De basis voor het verhaal is het proces in het menselijke brein als het om slaapritme gaat. De hoofdpersoon van het concept, een seriemoordenaar, wordt door de Black Rabbit in slaap of trance gebracht, gehypnotiseerd inderdaad, en langs een aantal fases van zijn slaap gebracht. Elk nummer is daar dus een onderdeel van, van die interne reis als het ware. De apotheose is het laatste nummer ‘Hellfire’ waarin de conclusie duidelijk wordt. Maar dat moet iedereen maar zelf gaan beluisteren. Het is natuurlijk een non-fictie verhaal maar er komen thema’s voorbij die uit het echte leven komen. Niet zo bruut als ik het verwoord in de nummers natuurlijk, maar de inspiratie is niet allemaal non-fictie. Juist het gebrek aan zelfreflectie en empathie bij een seriemoordenaar is een bron van inspiratie geweest bij het schrijven van de teksten.

Max: weet je, Black Rabbit is eigenlijk een band die keihard schopt tegen alle stereotypes in de metal. Op dit album zijn we, ook door de komst van Nino, meer een death/thrash metal band geworden, maar thrash metal ging toch, zeker vroeger, vaak over politiek. En de bandnaam moet ook altijd heel ‘metal’ zijn. Dat is in ieder geval wat mensen verwachten. Maar dat hoeft helemaal niet. Eén van mijn eigen grootste invloeden is Iron Maiden. Die hebben Eddie. Waarom kunnen wij dan geen Black Rabbit hebben als mascotte? We hoeven ook geen politieke statements te maken met onze teksten, we kunnen ook gewoon een fantasy verhaal op muziek zetten. Tijdens het brainstormen over het concept van deze plaat zijn zelfs onderwerpen als Freud en Alice in Wonderland voorbij gekomen als mogelijke concept opties.

Jullie gaan het album live presenteren in Apeldoorn, jullie ‘standplaats’ zo gezegd, in het toch niet misselijke Gigant theater (dit optreden heeft inmiddels plaatsgevonden op 24 maart).
Nino: het gaat een heel bijzonder vet optreden worden. Ik ben in Apeldoorn opgegroeid en ken De Gigant natuurlijk als theater, niet alleen als plek voor optredens maar ik kom er ook wel eens voor mijn werk. Onlangs zagen we Hate en Batushka er nog spelen en nu mogen we er zelf staan. Ook voor onze nieuwe bassist Robin zal het een feest gaan worden.

Wat zijn verder de toekomstplannen voor de band?
Max: We willen gewoon veel spelen, vooral op Europese podia. We hebben vorig jaar veel in Nederland gespeeld en we willen graag ons gezicht ook in het buitenland laten zien. Verder zijn we ook al bezig met het brainstormen over nieuw werk, niet per definitie in de vorm van een album of een EP, maar we willen nu eenmaal graag aan het schrijven blijven. En wat we verder willen.. al sinds ik bij de band, zit wil ik een metal cover maken van ‘Flappie’, misschien dat het er deze kerst van gaat komen.

Leuk! Dan moeten jullie Youp van ’t Hek uitnodigen om op één of andere manier mee te doen! Goed te horen dat jullie ambities tot ver reiken. Stel dat je in Europa als support mee zou kunnen van een grote(re) band, welke zou dat dan moeten zijn?
Max: als ik voor mezelf mag spreken, alsook voor onze gitaristen Jelle en Hidde, dan zouden we graag op tour gaan met onze Deense vrienden van Baest. We hebben vorig jaar een aantal optredens met ze gedaan en met deze gasten zou ik wel een paar weken in een toerbus kunnen doorbrengen.

Nino: voor mij ook Baest, hoor. Zij zijn ook wel een band die ik ben gaan waarderen en echt ben gaan luisteren nadat we met ze gespeeld hebben. Groot denken? Oh, dan kies ik voor..

Max: Iron Maiden!

Nino: dan kies ik toch voor The Black Dahlia Murder. Dat is toch wel een band waar ik veel en vaak naar luister. Voor Revocation zou ik ook wel het voorprogramma willen verzorgen trouwens. En Megadeth, daar zijn we eigenlijk allemaal wel fan van.

Zijn er nog zaken die je de lezers van Arrow Lords Of Metal zou willen mee geven?
Max: ja, neem tijd voor de plaat. ‘Hypnosomnia’ is geen album dat na één luisterbeurt beklijft, er zijn meerdere luisterbeurten nodig om alle lagen van het album goed te kunnen volgen. We hebben het album opgezet als een soort van Marvel film; als je alle Marvel films allemaal achter elkaar kijkt in chronologische volgorde is het een heel lang, enorm goed verhaal. Maar één voor één zijn die films ook tof. Dus neem de tijd om alle tracks rustig tot je te nemen, dat is mijn advies. En wat de belevenis nog completer maakt is om de teksten mee te lezen. Daar heeft Nino echt keihard aan gewerkt.

Nino: blijf ons volgen op de socials, er gaan geheid nog meer leuke dingen komen dit jaar. En hou ook de concertagenda in de gaten en kom ons checken als we in de buurt spelen!

Social media