Ashtar is een koppel uit Zwitserland dat samen black metal muziek maakt en uitbrengt. Kerel Lehtinen doet de drums en de gitaar, en zijn mokkel “Witch N.” doet de bass en de vocalen. ‘Kaikuja’ is de tweede langspeler van de band, waar voorganger en debuut ‘Ilmasaari’ vijf jaar geleden uit kwam. Het geluid is het best te categoriseren als droney black metal met hints naar post rock. 

En persoonlijk kan ik er dus helemaal niets mee. De band lijkt veel te veel gravitas te geven aan eenzijdige, simpele composities die nergens heen gaan en ook niets ontwikkelen. ‘Between Furious Clouds’ is daar misschien nog het beste voorbeeld van: na een uitgesponnen clean intro van twee minuten wordt het geduld van de luisteraar aanzienlijk op de proef gesteld met een continu doordronend gitaarmotief waar eens in de zes minuten (!) wat anders overheen gebeurt. Fier en trots pochen met je “episch lange songs” is op deze manier natuurlijk niet zo heel moeilijk, he?! En laat ik helder zijn: geen van de songs heeft enige oomph of draagt daadwerkelijk een pakkende intensiteit. Uiteindelijk maakt dat voor een vrij saaie 39 minuten aan doormodderende muziek. Daardoor is ‘Kaikuja’ uiteindelijk niet de moeite waard in een tijd waar genoeg beters uitkomt. Lekker laten liggen en je focussen op andere releases dus.