Anvil, Jet Jaguar, Viva La Wolfe in Club Hell, Diest (BE) – 29 november 2024

“Op plaat is de band geen schim meer van hetgeen ze in de tachtiger jaren lieten horen, maar live is Anvil nog altijd een gezelschap op terdege rekening mee te houden.”

Het is ruim honderdtwintig kilometer rijden naar Diest en zeker op een vrijdagavond is het geen pretje om langs de ring van Antwerpen te moeten, maar voor een bezoek aan de altijd gezellige Club Hell hebben we er dat graag voor over. Zeker als de Canadese culthelden van Anvil daar voor een optreden geboekt staan, want de laatste platen mogen dan wel enigszins teleurstellend zijn, op het podium weten deze heren nog altijd hun mannetje te staan. Het optreden is dan ook uitverkocht en degenen die de moeite hebben genomen om aanwezig te zijn, hoeven daar zeker geen spijt van te hebben want Anvil staat garant voor bijna twee uur kwaliteitsmetal van de bovenste plank.

9 december 2024 I Tekst:Sjak Roks, fotografie: Peter Bulkmans

De aftrap van deze avond wordt verzorgd door de Deense band Viva La Wolfe, die zich op deze toer voor het eerst buiten hun landsgrenzen presenteren. Vanwege de aanwezigheid van een tweede drumstel is de bewegingsvrijheid van het vijftal behoorlijk beperkt, maar dat heeft geen enkele negatieve invloed op hun aanstekelijke enthousiasme. De band speelt goed in het gehoor liggende hardrock, met de nodige grunge-invloeden en ze weten het publiek gedurende een ruim half uur goed te vermaken. Vanwege de onbekendheid met het songmateriaal kijken de aanwezigen de verrichtingen van de band wat passief aan, om ze na elke nummer op een beleefd, maar zeker verdiend applaus te trakteren. De muziek van Viva La Wolfe klinkt als een kruising tussen Black Sabbath en Alice In Chains en op basis van wat ze deze avond laten horen, kunnen de liefhebbers daarvan met een gerust hart het debuutalbum ‘Prosperity’ aanschaffen. Viva La Wolfe zorgt in ieder geval voor een prima start van de avond.

Viva La Wolfe in Club Hell, Diest - 30 november 2024 - © Peter Bulkmans

Wat je van ver haalt, is vaak erg lekker en dat is in het geval van de uit Mexico afkomstige formatie Jet Jaguar ook zeker van toepassing. De band speelt een mix van traditionele heavy metal en speed metal en dat wordt door het publiek met de nodige uitbundigheid ontvangen. Vooral het uitmuntende gitaarwerk van Ariyuki Arce mag op de nodige bijval rekenen en hij fleurt het toch al prima song materiaal nog eens extra op met de nodige heerlijke gitaarsolo’s. De veertig minuten die de band gekregen heeft wordt op en top benut door het viertal om nieuwe fans te winnen en getuige het getoonde enthousiasme vanuit de zaal is dat ook zeker gelukt. Lekker strak optreden!

Jet Jaguar in Club Hell, Diest - 30 november 2024 - © Peter Bulkmans

Natuurlijk is iedereen gekomen voor de Canadese grootheid Anvil, die de laatste jaren heel regelmatig in onze contreien te zien is. Op plaat is de band geen schim meer van hetgeen ze in de tachtiger jaren lieten horen, maar live is Anvil nog altijd een gezelschap op terdege rekening mee te houden. Er wordt zoals gewoonlijk gestart met het instrumentale ‘March Of The Crabs’, waarbij gitarist/zanger Steve “Lips” Kudlow zich meteen in het publiek begeeft om daar zijn gitaristische kunsten te vertonen. Wanneer hij terugkeert op het podium wordt het fantastische ‘666’ ingezet, gevolgd door het al even indrukwekkende ‘School Love’ van de debuutplaat ‘Hard And Heavy’. De vele hoogtepunten zoals ‘Winged Assassins’, ‘Free As The Wind’, het logge en heavy ‘Forged In Fire’, het dreigende ‘Mothra’ en ’Jackhammer’ komen allemaal van de eerste drie platen en worden natuurlijk door het uitzinnige publiek op de juiste waarde geschat. De nieuwere nummers klinken op plaat niet echt geweldig, maar live komen songs zoals ‘Legal At Last’, ‘Badass Rock And Roll’ en ‘Bitch In The Box’ een stuk beter tot hun recht. Meesterdrummer Robb Reiner mag zijn imposante kunsten vertonen tijden een drumsolo in ‘Swing Thing’ en hij bewijst eens te meer nog steeds één van de topdrummers binnen het genre te zijn. De fragiel ogende frontman Lips zorgt voor een prima interactie met het publiek, is vocaal redelijk goed bij stem en weet tijdens menig gitaarsolo overtuigend voor de dag te komen. Frappant is dat zijn handen continu trillen, maar dat hij daar op de een of andere manier tijdens het spelen geen last van heeft. Na bijna twee uur nostalgie sluit de band de avond op gepaste wijze af met een geweldige versie van de klassieker ‘Metal On Metal’. Anvil mag dan niet langer de status van weleer hebben, maar hun optredens zijn nog steeds fantastisch en de vele aanwezigen keren dan ook met een goed gevoel huiswaarts. Topavond!

Setlist Anvil: