Het Amerikaanse Allegaeon zomaar afdoen als nazaten van het iconische Death zou afbraak doen aan hun talent. Het is onvoorwaardelijk technische death metal, maar zij zijn vooral geïnspireerd door Europese death metal uit de jaren negentig. Denk aan de Gothenburg sound en co. Dat staat garant voor fraaie melodielijnen om de virtuositeit op gepaste wijze te kruiden. Dat doen ze nu al sinds 2008 en ‘The Ossuary Lens’ is het zevende studioalbum.

Waar de band van vol is, is de terugkeer van zanger Ezra Haynes na tien jaar. De drie vorige albums werden ingezongen door Riley McShane. Dat deed hij voortreffelijk en bovendien kwam er meer afwisseling in het vocale gedeelte, want hij zong ook clean. Dé grote verrassing is dat Ezra dit nu ook doet en verdorie, het klinkt nog erg goed ook. Bovendien heeft hij (bijna) alle teksten geschreven. Naast de welbekende thema’s uit wetenschap en ruimtevaart – nog aanwezig in ‘Chaos Theory’ en ‘Dark Matter Dynamics’ – gaan de teksten ook veel meer de persoonlijke kant op.

Er zijn overdonderende songs die op techniek focussen, maar steeds weet men dit te sublimeren met passages waar je even diep adem kunt halen. En ja, Ezra’s harsh vocalen zijn rasperig en extreem, maar een song als ‘Dritwood’ is gewoon pakkend en catchy. Dat komt door de cleane stukken zang. Nog een vermeldenswaardige track is ‘Dark Matter Dynamics’ want dat is een song die gitarist Greg Burgess (de leider van heel de bende) geschreven heeft samen met een jeugdvriend uit het conservatorium en langzaam maar zeker is dat een prima Allegaeon song geworden. De band focust niet alleen op snelheid en het mooiste voorbeeld daarvan is onze favoriete song ‘Wake Circling Above’. Daar houdt men het tempo laag. Men zou het zelfs van enige doominvloeden kunnen betichten. Allegaeon is dus een razend interessante band die alles combineert tot een uitnodigende brok muziek waar je telkens nieuwe dingen in ontdekt. Een aanrader!