In deze tijden waarin, verwacht ik, elke muziekliefhebber smacht naar weer een optreden, het binnenkomen van de zaal, het langzaam groter wordende publiek, het geroezemoes dat stopt wanneer de lichten uitgaan en de heerlijke spanning die zich dan meester van je maakt, wachtende op die eerste noten…in deze tijden komt het Duitse AHAB met hun eerste live album. ‘Live Prey’ is opgenomen tijdens Death Row Fest 2017 en bevat vijf nummers van AHAB’s debuutplaat ‘The Call Of The Wretched Sea’. Een album dat zich richt op het verhaal van Moby Dick, gezien vanuit de verteller, Kapitein Ahab, en waarop de nadruk wordt gelegd op het onheilspellende van het hele gebeuren.

Een nadruk die we makkelijk terugvinden op dit album, dat één en al atmosfeer uitademt en begint met een langzame, slopende intro die, zo kan ik mij voorstellen, in een live setting nog meer dan hier het kippenvel doet rijzen tot uiteindelijk de eerste bekkensslag en riff door de zaal galmen. Alsof je op een stille, schemerige zee ineens van onder wordt aangevallen door een gigantische kraken. Vervolgens nemen de golven je mee, steeds verder weg van verlossing, terwijl de langzame funeral doom riffs van ‘Below The Sun’, vergezeld van een klagende sologitaar en de gutturale klanken van zanger Droste krachtige kolken creëren en de lucht boven de tumulte wateren rood schilderen.

Wat hier ontbreekt is het geluid van een schreeuwende menigte tussen en tijdens de nummers en het zou ongeloofwaardig zijn als dat wel te horen is. De muziek van AHAB is goed en dringt door merg en been, maar het lokt geen gejuich en gejubel uit. Daar is het te zwaar en te plechtig voor. De muziek heeft de stilte ook nodig om volledig tot zijn recht te komen en AHAB gebruikt die momenten goed om ook als we ons even in rustigere vaarwateren begeven een sfeer van onheilspellendheid en dreigende verdoemenis neer te zetten.

In afsluiter ‘The Hunt’ wordt de tijd genomen om het origineel te rekken met een minuut of vijf, en dat is bij de zaligmakende doom die AHAB neerzet geen overbodige luxe. Het is eigenlijk precies waar je op hoopt als je de kaartjes voor zo’n show hebt geboekt en tevreden te bed gaat. Het geluid is, uiteraard, goed en alles is perfect op elkaar afgestemd. ‘Live Prey’ is een musthave voor liefhebbers van de band, daar het de één terug zal nemen naar de keren dat ze hen live hebben gezien en de ander, die dat plezier nog niet gehad heeft, een geweldige indruk geeft van hoe het er tijdens een show aan toe gaat. Een mooie en gewichtige ceremonie die eer brengt aan de uitgestrekte eenzaamheid die onze oceanen te bieden hebben.