Toen Hanneke Kappen ergens in 1981 in haar radio-programma het live-nummer ‘Don’t Walk Away’ van het uit Engeland afkomstige Tank draaide, was ondergetekende meteen verknocht aan de ietwat lompe, maar o zo fraaie traditionele metal van deze toentertijd nog uit drie personen bestaande band. Hun eerste vier albums ‘Filth Hounds Of Hades’ (1981), ‘Power Of The Hunter’ (1982), ‘This Means War’ (1983) en ‘Honour & Blood’ (1984) hebben dan ook de nodige rondjes op mijn draaitafel gemaakt en ook heden ten dage trek ik deze platen nog regelmatig uit de kast om ze aan een luisterbeurt te onderwerpen.

Waarom deze toch wat uitgebreide inleiding op de release van Tank’s nieuwe plaat ‘Re-ignition’? Nou, ‘Re-ignition’ is namelijk niets meer maar zeker ook niets minder dan een verzameling met nieuwe opnames van elf nummers die op de eerste vier albums te vinden waren en daar gaat mijn oude metal hart toch nog wel wat sneller van kloppen. De laatste jaren heeft het gitaristen-duo Cliff Evans en Mick Tucker gewerkt met wat melodieuzer ingestelde zangers dan brulboei van het eerste uur Algy Ward en dat heeft zeker tot een aantal erg aansprekende releases geleid. Klasbakken zoals Doogie White (Rainbow, Cornerstone, The Michael Schenker Experience) en ZP Theart (Dragonforce, Skid Row) zijn anno 2019 echter niet meer aanwezig in het Tank-kamp en men heeft toch wel ietwat verrassend Pink Cream 69-zanger David Readman bereid gevonden om de vocale honneurs op ‘Re-ignition’ waar te nemen en het dient te worden gezegd dat hij dit uitermate vakkundig invult. Nummers zoals ‘(He Fell In Love With A) Stormtrooper’, ‘Echoes Of A Distant Battle’ en ‘This Means War’ hebben nog niets van hun oorspronkelijke charme verloren en eigenlijk geldt dat voor het gehele Tank-oevre van de eerste vier platen. Op het uitermate sterk vertolkte ‘Power Of The Hunter’ verzorgt Sodom-zanger Tom Angelripper de vocalen, terwijl Cradle Of Filth-zanger Dani Filth ‘Shellshock’ voor zijn rekening neemt en dat zorgt voor het nodige additionele vuurwerk.

Ik ben wellicht wat bevooroordeeld daar ik met deze nummers ben opgegroeid, maar deze ‘Re-ignition’ is me erg goed bevallen moet ik zeggen. Ik had in eerste instantie wat twijfels, maar die zijn op een niet mis te verstane wijze weggenomen door de prima nieuwe versies van de Tank-klassiekers die er op deze ‘Re-ignition’ te vinden zijn. De opgepoetste versies zorgen zonder twijfel voor een heerlijke en eerlijke traditionele metal plaat!