Bewitcher – Cursed be thy Kingdom
Century Media
Release datum: 16 april 2021
“Het laatstgenoemde nummer is zelfs een prima track te noemen. Over het algemeen is de originaliteit op het album echter ver te zoeken.”
Erik Boter I 12 april 2021
Even voorstellen: Bewitcher. Afkomstig uit Ventura, Californië, U.S.A. Op gitaar en zang: M. von Bewitcher. Op bas en achtergrondvocalen: A. Magus. Op drums A. Hunter. Blijkbaar is het een groot geheim wie er achter Bewitcher schuil gaan. Van dit soort wellicht grappig bedoelde alter ego’s krijg ik altijd aandrang om naar het toilet te gaan. Aan de andere kant zal het niet voor niks zijn dat Century Media Bewitcher heeft opgepikt na de eerste twee albums van de band: ‘Bewitcher’ (2016) en ‘Under the witching cross’ (2019).
Om die reden zet ik het nieuwe ‘Cursed be thy kingdom’ toch maar onbevooroordeeld op. ‘Asche’ trapt het album nog rustig en akoestisch af, gevolgd door de echte opener ‘Death Returns’. Meteen wordt duidelijk dat Bewitcher niet zo ruig is als hun imago doet geloven. Hoewel de stem van M. von Bewitcher wel degelijk smerige randjes heeft, is de muziek van Bewitcher eerder geschoeid op (soms een beetje punky) hardrock dan op iets dat lijkt op metal. De gitaren zijn zonder vervorming ingespeeld. De riffs in ‘Satanick Magic Attack’ doen me zelfs aan het oude Mötley Crüe denken (ten tijde van ‘Too fast for love’). Klinkt dat gek? Nee hoor, zet de track maar op en je snapt wat ik bedoel.
Productioneel kan het er allemaal net mee door. De nadruk ligt op de zang en de slaggitaarpartijen. De bas knort er wel lekker tussendoor en naar de drums is duidelijk de minste aandacht gegaan. De songs zijn over het algemeen midtempo en gaan allemaal over Satan in al zijn hoedanigheden. Het is de uitzondering die de regel wat het eerste betreft bevestigd; ‘Electric Phantoms’ en het titelnummer bijvoorbeeld zijn lekkere snelle beukers. Het zijn de momenten op dit album dat de band toch tegen heavy metal aan schurkt. Het laatstgenoemde nummer is zelfs een prima track te noemen. Over het algemeen is de originaliteit op het album echter ver te zoeken.
Met een kleine voldoende komen A., A. en M. er nog genadig van af. Een derde plaat van een band moet, zeker wanneer deze bij een nieuwe, grotere maatschappij wordt uitgebracht, een absolute knaller zijn. Dat is ‘Cursed be thy kingdom’ bij verre niet geworden in mijn optiek. En toch, als je van traditionele, satanische hardrock of metal houdt (bestaat dat genre?) moet je Bewitcher zeker even een kans gunnen.