“Dit is Slingshot’s derde album!” is nogal een brutale uitspraak als dat album vier nummers van nog geen vijf minuten elk bevat. Het is tevens het eerste album dat de band opneemt met zanger Kiko Perez, en daarnaast ook de laatste plaat van de band überhaupt, want hierna hangen ze Slingshot aan de wilgen om ieder een eigen, andere muzikale weg in te slaan.

Met ‘Pieces In Relation’ (P.I.R.) laat Slingshot horen dat ook in de muziek kwaliteit voor kwantiteit gaat. Er zijn al genoeg fillers in de wereld, het heeft weinig zin daar aan toe te voegen. De vier tracks die we hier krijgen zijn van hoge kwaliteit en we horen een psychedelische stoner sound waarin van alles bij elkaar gegooid wordt. Pakkende riffs, heldere gitaarsolo’s, hammond orgel (ook solo’s) en een zeer strakke ritmesectie. Alles zit dicht op elkaar en voelt daarom heel hecht aan, alsof er veel tegelijk gebeurt. Het is dan ook aan te raden ‘Pieces In Relation’ langzaam maar zeker op je in te laten werken.

Er is echter geen sprake van drukte, de nummers stralen een fijne ontspanning uit. Dit is voor een groot deel te wijden aan het warme, verhalende stemgeluid van Perez, die gevatte teksten aan elkaar breidt met mooi samengestelde zinnen. De titels lijken niet allemaal even ernstig (‘Scratched Record’ en ‘Pink Ferrari’) en hebben daardoor die stoner vibe van weleer. Titels waarvan je denkt, okay, en waar dan vervolgens een geniale muzikaliteit achter schuilt. Om het album af te maken zijn er nog twee live bonustracks toegevoegd.