Lange periodes tussen releases zorgen er wel eens voor dat bepaalde bands uit je blikveld verdwijnen. Plots doemen ze dan weer op. Dat geldt ook voor het Zweedse Ocean Chief. Hun laatste album ‘Universums Härd’ dateert alweer van 2014. Dat was (en is) overigens een prima plaat. Rond 2015 kent de band wat bezettingswijzigingen, maar rond 2018 wordt doorgeschakeld naar de volgende versnelling en componeert het (intussen) viertal nieuwe songs. Deze worden in 2019 opgenomen in de studio. Zoals we van de heren gewend zijn, wordt dat allemaal live ingespeeld en wordt er naderhand niet teveel gesleuteld. Je krijgt dan ook een eerlijk klinkend album dat enorm vet klinkt. In een recent interview geeft gitarist Björn aan dat ze gekozen hebben voor een aanpak met een harder geluid en weer langere songs ten opzichte van het vorige album waar de tracks wat korter en melodieuzer zijn.

Ik gaf al eerder aan dat de band nu een viertal is. Dat komt omdat afscheid genomen is van toetsenist Johan Pettersson. Ocean Chief gaat dus terug naar de basis met een minimale inzet van toetspartijen. Waar de inspiratie oorspronkelijk te herleiden is naar bands als Sleep en Electric Wizard heeft Ocean Chief in twintig jaar tijd toch wel een eigen plekje in het genre verworven. Natuurlijk zijn er vergelijkingen te leggen met bands als Yob, Conan, Ufomammut of Winter. Laatstgenoemde hoor ik regelmatig terug bij de Zweden trouwens. Dat neemt niet weg dat dit als een kopie klinkt. Ik zou eerder zeggen dat liefhebbers van de genoemde bands ook eens naar het werk van deze heren moeten luisteren.

Het album bestaat uit vier songs met een speelduur van ongeveer 45 minuten. Die songs krijg je als je de LP koopt. De CD editie bevat nog een bonustrack van een kwartier. Waar voor je geld dus. Voor de liefhebbers van moddervette en stroperig trage doom met sludge en stoner elementen eigenlijk een verplichte aanschaf. We hebben er even op moeten wachten. Het resultaat mag er zijn.