‘Resurrections’ is het derde full-lenght album van het Nederlandse Mass Deception. Het heeft even mogen duren want het vorige album, ‘Redemptions’ verscheen al in 2019. Nu ook weer een nieuwe zanger aan boord in de persoon van John Klaus. Zelf ben ik niet heel bekend met de twee vorige albums die samen met deze nieuwe een complete saga vertegenwoordigen. Muzikaal tapt de band uit het melodieuze thrash metal vaatje met daarin een hoop traditionele heavy metal invloeden. Het album telt veertien nummers waarvan een aantal intermezzo’s of intro’s zijn dus lijkt dat veel maar is het niet. Wanneer je bedenkt dat de bandleden allemaal hun sporen hebben verdiend in bands als Asphyx, God Dehroned, Cirith Ungor en Inhume mag je muzikaal wel wat verwachten.

Die verwachting wordt ruimschoots ingelost op dit album. Luister maar een naar het razende ‘1984’ of het rockende ‘The Road To Hell Leads To Rome’.  Beide nummers behoren met ruim vier minuten tot de langste tracks van het album. ‘Ruins Of Dominion’ is een andere uitschieter met de afwisseling tussen black metal en thrash riffs. Het korte instrumentale ‘V’ had dan weer zo op ‘Among The Living’ van Anthrax kunnen staan. In het akoestische ‘Druids Descendants’ duikt dan opeens een zangeres op waarna het album afgesloten wordt met het langste en in mijn oren het beste nummer van het album ‘Reveal, Redeem & Resurrect’. Deze ruim zes minuten durende track start rustig, waarna een thrash riff het overneemt om in het refrein een staccato beat met dito gitaarriff over je heen te laten komen. De twin gitaar melodie na het tweede refrein is fraai waarna de song weer een andere afslag neemt naar een meer traditioneel heavy metal geluid. Zeer sterke release van eigen bodem en zeker de moeite waard om te gaan beluisteren. Het heeft mijn interesse in ieder geval gewekt om de andere releases van Mass Deception ook te checken.