Valdrin is een band die verhalen vertelt, gewikkeld in een black metal vorm. Sinds hun album ‘Beyond The Forest’ hebben ze hun eigen mythe geschreven die losjes is gebaseerd op het scheppingsverhaal, alleen wordt nu de schepping  beschreven met mens die aan het roer staat bij het ontstaan van bovennatuurlijke krachten. Dit is het verhaal in een zeer kleine notendop, voor de complete versie moet je zeker het voorgaande werk van de band gaan beluisteren, alles is de moeite waard.

Het nieuwe album ‘Effigy Of Nightmares’ begint met dreigende keyboard klanken die een soort sciencefiction sfeer weten neer te zetten en na ruim twee minuten begint ‘Exsanguination Tunnels’ met een pakkende pianoriedel en dito gitaarwerk. Je kan het geen pure black metal meer noemen, het neigt meer naar melodieuze death metal met black metal zang. Zowel dit nummer als het navolgende ‘Red Burning Candles Of Hatred’ zijn inventieve black metal songs die de grenzen van de black metal oprekken. ‘Serpentine Bloodhalls’ is een grotendeels akoestisch nummer, met weer die dreigende sfeer die dit album zo typerend maakt. De laatste twee nummers ‘Basilisk Of Light’ en ‘Down The Oubliette Of Maelstrom’ zijn weer lekker stuwende, inventieve black metal songs die vol zitten met fraaie itaarloopjes, razend drumwerk en een soms beangstigende zang die het overkoepelende verhaal van de band verder inkleurt.

Of ze nu een nummer schrijven van vier minuten of een van acht, zoals het afsluitende ‘Down The Oubliette Of Maelstrom’, Valdin weet er afgeronde verhalen van te maken met een kop en een staart. Als je trouwens de woorden ‘oubliette’ en ‘maelstrom’ in één songtitel benoemt, dan heb je ook wel acht minuten nodig om dat uit te leggen. Tot zover heeft Valdrin in hun carrière nog geen slecht album afgeleverd en ‘Effigy Of Nightmares’ is met zijn kleine 35 minuten geen groot hoofdstuk in hun boek, maar wel weer een die je doet verlangen naar het vervolg.