De female fronted melodieuze thrashband Thwart is afkomstig uit Berlijn en is pas in 2017 opgericht. Desondanks werd in augustus van 2018 reeds de full-length debuutplaat ‘Once Human’ uitgebracht waarop twaalf eigen composities te vinden zijn die te samen goed zijn voor een speelduur van zo’n vijfenzestig minuten. Daar we dit album ten tijde van de release totaal gemist hebben en omdat het songmateriaal erg goed en volwassen klinkt, is het niet meer dan logisch om deze plaat nog even onder de aandacht van onze lezers te brengen, want mensen die door Kreator, Testament en Arch Enemy beïnvloedde thrash metal een warm hart toedragen zullen zeker aangenaam verrast zijn door wat Thwart op dit debuut-album te bieden heeft.

Het eerste wat in positieve zin opvalt is zoals reeds vernoemd de volwassenheid en het kwaliteitsniveau van het aanwezige songmateriaal en dat bewijst dat het met de songwriting skills binnen de band wel goed zit. Ondanks het feit dat alle nummers te categoriseren zijn als melodieuze thrash metal, weet men voldoende variatie aan te brengen om gedurende de gehele speelduur van de plaat te blijven boeien. Dat wordt voornamelijk veroorzaakt door de vele tempowisselingen die men hanteert, zowel tussen de nummers onderling maar zeker ook binnen een nummer, waardoor het materiaal erg interessant is en blijft. Maar niet alleen instrumentaal heeft men de broodnodige variatie hoog in het vaandel staan, want ook vocaal maakt men gebruik van een diversiteit aan stijlen en zangeres Secil Sen blijkt hierdoor een enorme aanwinst voor het genre te zijn. Ze switcht moeiteloos tussen erg sterke cleane zang en wat meer schreeuwerige vocalen en haar prestatie op deze ‘Once Human’ zorgt er voor dat Thwart zich toch wel onderscheidt van het gros van de bands binnen dit genre. De band maakt daarnaast regelmatig gebruik van gruntzang, waardoor er soms ook een death metal sausje over het song materiaal gegoten wordt en dat draagt alleen maar bij aan het luisterplezier.

Zoals gezegd is met name zangeres Secil Sen degene die de meeste aandacht naar zich toe trekt, maar ook de instrumentalisten laten zich zeker niet onbetuigd. Drummer Philipp Reif en bassist Dominik Budziak zorgen voor de stevige fundering terwijl beide gitaristen Benjamin Knecht en Alexander Hagemann lustig strooien met de nodige fris klinkende thrash riffs en inventieve solo’s. Dat zorgt er voor dat nummers zoals het lange ‘Once Human’, het groovy ‘World Inside’ en ‘Apocalypse’ om er maar een paar te noemen uitstekend klinken en de reeds benoemde sterke punten van de band goed tot uiting laten komen. Het zou de plaat echter te kort doen om alleen deze drie nummers te benoemen, want de ware kracht van ‘Once Human’ is het consistente hoge kwaliteitsniveau van het aanwezige song materiaal.

‘Once Human’ is dan ook een erg sterk eerste visitekaartje dat door Thwart wordt afgegeven en voor een band die pas in 2017 is opgericht klinkt een en ander gewoonweg erg indrukwekkend. De band laat een eigen versie van moderne thrash horen, die niet alleen de traditionele thrash metal fan zal aanspreken, maar zeker ook geschikt is voor de wat avontuurlijker ingestelde liefhebber. Ik ben dan ook zeer aangenaam verrast door dit uitstekende debuut.