Thrudvangar! Al bijna twintig jaar staan ze als een rots in de branding in de Duitse Viking metal scene, maar nu was het wel een tijdje geleden dat we iets van hen hoorden. Sinds 2013 om precies te zijn, want toen kwam het vorige album ‘Tiwaz’ uit via Massacre. De band is nu toch teruggekeerd naar de bron en scoorde voor dit zesde studioalbum ‘Vegvísir’ een deal met terug een heidens label, namelijk Trollzorn Records.

De lange afwezigheid heeft zijn redenen. We merken twee nieuwe gitaristen in de bezetting: Sebastian Rasch en Daniel Stromayer. Zij leveren puik werk af, zowel de strakke riffs als de ornamenten (weinig echte solo’s, maar solide) zijn nog steeds stoer, maar ook aanstekelijk. Zanger Matthias Träbert hanteert een ruwe grunt, enigszins vergelijkbaar met Johan Hegg (Amon Amarth). Enig origineel lid dat overgebleven is, is oervader Torsten Schildhauer achter de drums. De band neigt eerder naar melodieuze death/black metal dan naar pure black metal, maar de Duitse teksten zijn zo mythologisch als maar kan zijn. Het is een waar feest voor de Viking metal fan die van enige ruwheid geniet, maar toch de bomen door het bos wil zien. Geen tierlantijntjes of folk instrumenten, maar recht door zee als rechtschapen strijders.

Mooi verzorgd ook, want na de sfeervolle intro barst het geweld los in ‘Wächter Der Brücke’, maar we horen ook meteen een zeker epische inslag, nog versterkt door koren in meerdere songs. Niet overdadig of in elk nummer, want dit blijft een wilde metalen gebeurtenis, laat dat duidelijk zijn. Om helemaal in de sfeer te komen is er ook nog een videoclip gemaakt voor het woest verhalende ‘Siegvaters Maid’, tekstvideo’s voor het hectische ‘Sturm Aus Eisen’ en het stugge, strakke ‘Fardrengir’ en als besluit een weemoedig clean gezongen lied (‘Alles Was Bleibt’) dat barst van trots en bombast, maar heerlijk heidens klinkt. Wie Viking metal mist op de podia, schaft zeker vlug dit album aan, want er is absoluut niets op aan te merken. Uren luisterplezier verzekerd!