Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
The Night Flight Orchestra – Aeromantic II
Nuclear Blast Records 
Release datum: 3 september 2021
“Een nieuwe lading aanstekelijke compacte songs als welkom oppepmiddel tegen je zorgen, zodat iedereen zich deze nazomer op de dansvloer kan uitleven. Guilty pleasures in overdrive!”
8.3/10
Vera Matthijssens I 3 september 2021

In de wijdvertakte metal scène heeft The Night Flight Orchestra onverwachts een goudader aangeboord. Iedereen denkt wel eens aan de jaren tachtig, zij het om nostalgische redenen (‘toen waren we jong’), zij het omwille van de muziek die toen op de radio gedraaid werd. Wat was dat toch onschuldig, zorgeloos entertainment, doorspekt met romantiek, heldendaden en als je pech had wat hartzeer en onbestemd verlangen. Zoals we eerder schreven is dit de speeltuin van o.a. Soilwork muzikanten Björn Strid en David Andersson, plus bassist Sharlee D’Angelo die normaal dus ook allerminst een stuwende discobas speelt bij Arch Enemy.

Maar goed, het recept mag bij het bespreken van dit zesde album inmiddels wel als gekend beschouwd worden. De band is erg productief. In maart 2020 kwam ‘Aeromantic’ uit, maar toen het toeren daarvoor al na een week verboden werd door de pandemie, trokken de heren zich terug in hun ‘music factory’ om nieuwe nummers te schrijven. Vandaar ‘Aeromantic II’, meer van hetzelfde voor een opgewekt humeur.

Niets nieuws onder de zon, maar wel veel plezier. Alleen al uitzoeken waar dit aan doet denken is leuk. Horen we daar geen baslijn uit Kiss’ discoperiode? (in de strakke dartelheid van ‘Chardonnay Nights’) Dit zijn toch wel de synths van ‘Jump’ van Van Halen! (opener ‘Violent Indigo’ is pure pomprock). Synths à la Donna Summer in het uptempo, vlotte ‘How Long’. Levendige achtergrondkoortjes en vurige solo’s op gitaar en keyboards maken het feest compleet. En wat is die melodie aan het begin van ‘You Belong To The Night’ toch een oorwurm! Kortom, het is een feest van herkenning waar de neiging tot meezingen hoog is. Producers als Nile Rodgers en Gorgio Moroder worden hier duidelijk op handen gedragen. Zoals steeds bewondering voor de heldere, zuivere zang van Björn ‘Speed’ Strid. Hij speelt zijn rol als gladde charmeur perfect. Besluit: een nieuwe lading aanstekelijke compacte songs als welkom oppepmiddel tegen de grauwheid van het bestaan, zodat iedereen zich deze nazomer op de dansvloer kan uitleven. Guilty pleasures in overdrive!