Het einde van deze maand zal de komst van het derde album van Sycomore zien, getiteld ‘Bloodstone’. Sycomore, een driekoppige band uit het noorden van Frankrijk, heeft zijn wortels onder andere in de hardcore liggen en dit echoot nog enigzins door in de nummers die ze ons vandaag ten gehore brengen.

Het is zoals ik zeg maar een echo, want op ‘Bloodstone’ staan geen korte, recht-toe-recht-aan liedjes maar zorgvuldig uitgewerkte tracks die onderling veel variatie hebben. Door de hardcore (en zelfs metalcore) invloeden komen de nummers in het begin ietwat chaotisch over, ook omdat de zang vrij schreeuwerig is. Naarmate je oren wennen aan het geluid begint er echter meer en meer nuance naar voren te komen waardoor elke track uitbloeit tot een prachtig muziekstuk met gruwelijk veel detail. Strakke tempowisselingen en vernuftig gitaarspel vallen hierbij op. Er is op ‘Bloodstone’ echter aandacht voor elk van de instrumenten en op één of andere manier klinkt het alsof ze alledrie voortdurend op de voorgrond treden. Ineens wordt dan ook duidelijk dat de manier van zingen hier perfect bij aansluit.

De muziek op ‘Bloodstone’ is sterk en vindingrijk. Het wringt zich constant in nieuwe bochten en neemt verrassende wendingen, maar uiteindelijk komt het er heel simpel op neer dat als je deze plaat opzet met gepast volume, je klaar moet staan om een hele stevige sloot sludge metal over je heen te krijgen.