Starmen, een illustere Zweedse gezelschap, bracht in februari van dit jaar hun debuut ‘Welcome To My World’ uit. Illuster? Jazeker, in de zin dat de mannen ieder een ander gekleurde ster op hun snoet geschminkt hebben. In de vorige review gaf ik al aan het iets kinderachtig en onnodig te vinden. De mannen zijn echter KISS adepten, dus daar zit de link.

Met ‘Kiss The Sky’ is nu, na zes maanden, de opvolger al gereed. Wat Starmen laat horen is een mix tussen hardrock en AOR, maar nu met een dunner laagje KISS erover heen gesmeerd dan op de eersteling. Muzikaal kan de band ook nu weer meer dan voldoende overtuigen en laat een meer eigen geluid horen. Wat direct opvalt is dat frontman en zanger Andreas Lindgren (Starmen Red) op dit album veel overtuigender uit de verf komt dan op het debuut. Bijzonder hoe zes maanden verschil kunnen maken, en ook de composities klinken overtuigender. Voor de liefhebber van commerciële hardrock valt er genoeg te beleven, zeker met stevige stampers als ‘The Stealer’ of ‘Gravity’ tot het mysterieus klinkende ‘A Mystery Thrill’ (erg lekker nummertje hoor), maar de wat meer simpele en meezingbare tracks als ‘Dangerous’, ‘One Love’ of het ijzersterke ‘Kiss The Sky’ zijn ook prima te verteren.

Mijn complimenten voor de progressie die de band heeft doorgemaakt in korte tijd. Zouden de mannen de Corona gerelateerde quarantaine periode constant bij elkaar gezeten hebben met dit prima ‘Kiss The Sky’ als tastbaar en prima resultaat? Hwet zou mij niets verbazen. Valt er nog wat wat te mopperen dan? Nou, mopperen is een groot woord, maar de cover van de Bob Dylan classic ‘All Along The Watchtower’ is redelijk onnodig ondanks de prima uitvoering.