Het Zweedse Starblind brengt met ‘Black Bubbling Ooze’ hun vierde langspeler uit. Het vorige album ‘Never Seen Again‘ viel bij mij erg in de smaak vanwege het ongecompliceerde karakter en de prima songs die erop stonden. Weliswaar lagen de Iron Maiden invloeden er metersdik op maar waren de songs zo aanstekelijk dat dit geen probleem was. Op dit nieuwe album zijn die invloeden iets naar de achtergrond verdreven en krijgt Starblind een meer eigen gezicht. ‘One Of Us’ opent het album met de veelzeggende regel ‘No Need For Self Refelection’ en is misschien niet direct van toepassing op de band maar is wel veelzeggend voor het album. Het was beter geweest als de band dit wel had gedaan met de nummers op dit album.

Het is niet dat dit album veel minder is dan de voorganger, echter is het ook niet zo dat het een stap vooruit is. Met slechts een kleine vijfendertig minuten is het album ook wat aan de korte kant. ‘At The Mountain Of Madness’ is een hele vette track met een hoog tempo en mooie twin leads. Dit geldt ook voor het afsluitende ‘The Young Man’ wat dan wel weer heel erg lijkt op ‘Only The Good Die Young’ van Maiden. De rest van de nummers spreken minder tot de verbeelding dan die op ‘Never Seen Again’. Dit gezegd hebbende is de conclusie dat Starblind met dit album een pas op de plaats maakt. Stilstand is achteruitgang dus logischerwijs een lagere score dan bij de vorige plaat. Overigens nog steeds ruim voldoende, maar deze band kan beter!