Waarschuwing voor de doompuriteinen: Spirit Adrift drijft steeds verder van de doom af. Is dat erg? Absoluut niet, aangezien Spirit Adrift een mega topalbum met ‘Divided By Darkness’ afgeleverd heeft. Deze derde full-length van ze is absoluut eindejaarslijst waardig want wat een knaller.

Het begint al met opener ‘We Will Not Die’, die door de openingsriffs aan de goede oude tijd van Metallica refereert, denk ‘For Whom The Bell Tolls’ en je weet wat ik bedoel. Op en top heavy metal met thrash invloeden. De doom invloeden zijn weliswaar ook nog steeds aanwezig in andere nummers, maar een stuk minder prominent dan voorheen. Metallica is trouwens niet de enige illustere jaren 80 naam die doorklinkt in de muziek. Luister maar eens naar ‘Angel And Abyss’, wat heel erg aan Ozzy Osbourne ten tijde van Randy Rhoads doet denken. Die gitaarpartijen in dat nummer, nondeju, wat gaaf. Ondanks de referenties aan oude grootheden bezit Spirit Adrift wel absoluut een eigen geluid. Dat wordt nog eens extra geholpen door het karakteristieke stemgeluid van Nate Garrett.

‘Divided By Darkness’ laat niet echt meer het Pallbearer geluid van voorheen horen en al helemaal niet meer de YOB-invloeden van de debuut-EP. Het is een plaat geworden die fans van buiten de doom scene absoluut aan zal kunnen gaan spreken, en dan vooral mensen die een groots heavy metal geluid willen horen. Nummers die het goed op grote podia doen, maar toch nog steeds intiem klinken. Spirit Adrift groeit per plaat en het zal me niet verbazen als ze binnenkort door een groter label opgepikt gaan worden.