Sinds het ontstaan van Scar Symmetry in 2004 wisten ze te overtuigen met vijf flamboyante progressieve death metal albums. Na het vertrek van Jonas Kjellgren in 2011 kwam alle verantwoordelijkheid voor composities en opnamen op de schouders van gitarist Per Nilsson terecht. Hij liet zich niet afschrikken en begon meteen aan een sciencefictiontrilogie waarvan ‘The Singularity Phase I – Neohumanity’ in 2014 uitgebracht werd. De band ging nog op tournee om dat album te promoten, maar daarna kondigden de Zweden een break aan. Die duurde langer dan voorzien, mede omdat Nilsson intussen de baan op ging met Meshuggah.

Nu wordt ons geduld beloond met ‘The Singularity Phase II – Xenotaph’ en dat is zonder twijfel het meest brutale, heavy en complexe album dat de heren totnogtoe maakten. Daar is een simpele verklaring voor: het eerste deel eindigde met het uitbreken van een oorlog tussen de arme, behoudende mensen en het nieuwe ras dat hen bespioneert en aan banden wil leggen. Dit album is het verslag van deze oorlog. Verwacht je dus aan een glansrijke prestatie van Roberth Karlsson die grunts en screams voor zijn rekening neemt. Maar het zou Scar Symmetry niet zijn als daar geen vinnige repliek van cleane zanger Lars Palmqvist tegenover staat.

Men heeft altijd een typische stijl en sound gehad en ook nu – bijna 20 jaar later – is dit nog fris en bevlogen. Je krijgt bijna een uur hoogstaande progressieve metal met arpeggio’s, vingervlugheid en sentiment op de gitaren, een wispelturige ritmesectie en in dit geval veel actie. Zowaar van een virtuoos gehalte. Laat de opdoffer die ‘Chrononautilus’ is maar over je heen walsen, ‘Scorched Quadrant’, de eerste single, doet er nog een schepje bovenop met differentiële sferen en timbres. Toch krijg je geen gevoel van overdaad of drukte, want de solo’s sublimeren veel door hun meeslepende melodieën. Men heeft trouwens een gitarist extra aangenomen (Ben Ellis) zodat deze schijf werkelijk vol fraaie leads staat. Ademloos volg je de tour de force van deze muzikanten, terwijl fraaie melodieën en indrukwekkende heftigheid hoogtij viert. Scar Symmetry heeft dan ook met ‘The Singularity Phase II – Xenotaph’ een intens vurig werkstuk afgeleverd.