De ruig uitziende bebaarde Zweden waren voorheen gemakkelijk in een lijn te plaatsen met ZZ Top, dat is qua uiterlijk zo gebleven maar muzikaal is er een zijweg ingeslagen. De southern elementen zijn bijna verdwenen en de classic rock is meer naar de achtergrond geplaatst, of misschien meer vermengt met modernere alternatieve en naar stoner neigende invloeden. Aan één kant is het steviger geworden en aan de andere kant soms zelfs tegen het poppy harmonieus aan leunend.

Meestal worden deze muziekjes, die zeker een meer eigen identiteit hebben, zeer behoorlijk en overtuigend uitgevoerd, met altijd zeer prettige gitaarpartijen, vaak in creatieve combi met het keyboard , maar heel soms bekruipt me een “HIM” gevoel; zo’n gemaakt, overdreven dramatisch, pompeuze sfeer. Ondanks dat de eerder genoemde classic rock in de meeste nummers meer naar de achtergrond is verdwenen, hebben ze met ‘All The Lights Are Out Now’ trouwens wel hun sterkste nummer in dit straatje gepresenteerd; wat een heerlijke riff en hooks! Al met al misschien een beetje wennen, maar toch is er weer een zeer behoorlijk album afgeleverd door de mannen.