‘Feed Them To The Lions’ is een bijzonder aangename plaat. Soms wil je een recensie daadwerkelijk zo kort houden, omdat meer niet nodig lijkt, maar ik betwijfel of dat geaccepteerd wordt. In het geval van het tweede album van deze mannen is het toch zeker een subjectief feit mijnerzijds. Redscale, de vierkoppige band uit Berlijn, geeft ons een mooi stoner album.

Niet klassiek, op de manier van langzame, stevige, herhalende riffs, maar wel in dat elk nummer constant een soort van euforie uitstraalt door de vertrouwd klinkende melodieën, die relaxed en berustend zijn. In tegenstelling hiervan staan de urgente, alles doorbrekende vocalen, die ontzettend goed om aan te horen maar overweldigend kunnen zijn. Het antwoord hierop is het instrumentale ‘Ashes’, die ongeveer tegen het einde van het album de boel sust met heerlijk strakke ritmes en hooks, waarna de band nog eenmaal keihard vlamt in slotnummer ‘Phoenix’.

Wat ik zo vet vind aan deze nummers is dat ze klinken alsof de band ze zo even uit hun collectieve mouw schudt, maar dat ze vol avontuur zitten. Op een paar recht-door-zee nummers na is elk van hen een plezante ontdekkingsreis, waarbij de riffs een interessant tunnelstelsel vormen waar de luisteraar doorheen wordt geloodst; met duidelijke psychedelische invloeden die de schatkamers in dit tunnelstelsel zijn en de donkere, onverwachte muzikale wendingen die de bewakers van deze kamers zijn. Ik heb dit album toch zeker een keer of acht non-stop geluisterd en de nummers klinken nog steeds fris en boeiend. Dit is een aanrader voor iedereen die van degelijke stoner en lekkere, zware rock houdt.