‘Uppsala Stadshotell Brinner’ schijnt één van de meest gezochte psych platen van de zeventigerjaren te zijn, maar is nu weer verkrijgbaar op vinyl (in beperkte oplage) bij Transubstans Records. Deze toentertijd nog jonge, en zeer gedreven  club muzikanten bestond uit een zwaar door Jimi Hendrix beïnvloedde gitarist, een Jack Bruce liefhebber op bas en een drummer die helemaal gek was van Can. Enige psychedelica en experiment zal dus niet vreemd zijn, en als dan de zanger ook nog voorkeur voor de toenmalig opkomende punkrock heeft, kan de mix op zijn minst bijzonder te noemen zijn. Zoals uit de bovenstaande omschrijving wel doorschemert, is deze band ook niet vies van een potje jammen en kan scheurende gitaren net zo gemakkelijk afgewisseld worden met lieflijk zwevende passages of kunnen zowel associaties met “het punkbandje van om de hoek” tot grootse krautrock taferelen en een “rammel-blues-boogie” te ontdekken zijn.  

De geluidskwaliteit en balans tussen instrumenten is niet altijd geweldig en plotseling wegfaden van een nummer kan ook wel eens tot irritatie leiden, maar ondanks deze demo of bootleg-achtige geluidskwaliteit van de nummers, kan de eerlijkheid in combinatie met getoonde muzikale kwaliteit toch zeker overtuigen. Vooral het slepende titelnummer kan me helemaal inpakken en de fade-out komt mij dan ook veel te snel: hopelijk gaan de plannen van het uitbrengen van teruggevonden niet eerder uitgebracht materiaal ook door, want dit smaakt toch wel naar meer!